Déclinaison / Conjugueur latin
confervesco - Diathèse active
(confervesco, confervescis, confervescĕre, conferbui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confervesco |
| II sing. | confervescis |
| III sing. | confervescit |
| I plur. | confervescĭmus |
| II plur. | confervescĭtis |
| III plur. | confervescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confervescēbam |
| II sing. | confervescēbas |
| III sing. | confervescēbat |
| I plur. | confervescebāmus |
| II plur. | confervescebātis |
| III plur. | confervescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confervescam |
| II sing. | confervesces |
| III sing. | confervescet |
| I plur. | confervescēmus |
| II plur. | confervescētis |
| III plur. | confervescent |
| PARFAIT |
| I sing. | conferbui |
| II sing. | conferbuisti |
| III sing. | conferbuit |
| I plur. | conferbuĭmus |
| II plur. | conferbuistis |
| III plur. | conferbuērunt, conferbuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conferbuĕram |
| II sing. | conferbuĕras |
| III sing. | conferbuĕrat |
| I plur. | conferbuerāmus |
| II plur. | conferbuerātis |
| III plur. | conferbuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conferbuĕro |
| II sing. | conferbuĕris |
| III sing. | conferbuĕrit |
| I plur. | conferbuerĭmus |
| II plur. | conferbuerĭtis |
| III plur. | conferbuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | confervescam |
| II sing. | confervescas |
| III sing. | confervescat |
| I plur. | confervescāmus |
| II plur. | confervescātis |
| III plur. | confervescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confervescĕrem |
| II sing. | confervescĕres |
| III sing. | confervescĕret |
| I plur. | confervescerēmus |
| II plur. | confervescerētis |
| III plur. | confervescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | conferbuĕrim |
| II sing. | conferbuĕris |
| III sing. | conferbuĕrit |
| I plur. | conferbuerĭmus |
| II plur. | conferbuerĭtis |
| III plur. | conferbuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conferbuissem |
| II sing. | conferbuisses |
| III sing. | conferbuisset |
| I plur. | conferbuissēmus |
| II plur. | conferbuissētis |
| III plur. | conferbuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confervescĕ |
| II plur. | confervescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | confervescĭto |
| III sing. | confervescĭto |
| II plur. | confervescitōte |
| III plur. | confervescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| confervescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| confervescĕre |
| PARFAIT |
| conferbuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | confervescendi |
| Datif: | confervescendo |
| Accusatif: | ad confervescendum |
| Ablatif: | confervescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFERVESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|