Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | confultus |
| Gen. | confulti |
| Dat. | confulto |
| Acc. | confultum |
| Abl. | confulto |
| Voc. | confulte |
| PLURIEL |
| Nom. | confulti |
| Gen. | confultōrum |
| Dat. | confultis |
| Acc. | confultos |
| Abl. | confultis |
| Voc. | confulti |
| SINGULIER |
| Nom. | confultă |
| Gen. | confultae |
| Dat. | confultae |
| Acc. | confultam |
| Abl. | confultā |
| Voc. | confultă |
| PLURIEL |
| Nom. | confultae |
| Gen. | confultārum |
| Dat. | confultis |
| Acc. | confultas |
| Abl. | confultis |
| Voc. | confultae |
| SINGULIER |
| Nom. | confultum |
| Gen. | confulti |
| Dat. | confulto |
| Acc. | confultum |
| Abl. | confulto |
| Voc. | confultum |
| PLURIEL |
| Nom. | confulta |
| Gen. | confultōrum |
| Dat. | confultis |
| Acc. | confulta |
| Abl. | confultis | |