Déclinaison / Conjugueur latin
cōnītor - Diathèse active
(cōnītor, cōnītĕris, cōnīti, conisus, conisum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | cōnītor |
| II sing. | cōnītĕris, cōnītĕre |
| III sing. | cōnītĭtur |
| I plur. | cōnītĭmur |
| II plur. | cōnītimĭni |
| III plur. | cōnītuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cōnītēbar |
| II sing. | cōnītebāris, cōnītebāre |
| III sing. | cōnītebātur |
| I plur. | cōnītebāmur |
| II plur. | cōnītebamĭni |
| III plur. | cōnītebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | cōnītar |
| II sing. | cōnītēris, cōnītēre |
| III sing. | cōnītētur |
| I plur. | cōnītēmur |
| II plur. | cōnītemĭni |
| III plur. | cōnītentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conisus o conixus, a, um sum |
| II sing. | conisus o conixus, a, um es |
| III sing. | conisus o conixus, a, um est |
| I plur. | conisi o conixi, ae, a sumus |
| II plur. | conisi o conixi, ae, a estis |
| III plur. | conisi o conixi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conisus o conixus, a, um eram |
| II sing. | conisus o conixus, a, um eras |
| III sing. | conisus o conixus, a, um erat |
| I plur. | conisi o conixi, ae, a eramus |
| II plur. | conisi o conixi, ae, a eratis |
| III plur. | conisi o conixi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conisus o conixus, a, um ero |
| II sing. | conisus o conixus, a, um eris |
| III sing. | conisus o conixus, a, um erit |
| I plur. | conisi o conixi, ae, a erimus |
| II plur. | conisi o conixi, ae, a eritis |
| III plur. | conisi o conixi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | cōnītar |
| II sing. | cōnītāris, cōnītāre |
| III sing. | cōnītātur |
| I plur. | cōnītāmur |
| II plur. | cōnītamĭni |
| III plur. | cōnītantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cōnītĕrer |
| II sing. | cōnīterēris, cōnīterēre |
| III sing. | cōnīterētur |
| I plur. | cōnīterēmur |
| II plur. | cōnīteremĭni |
| III plur. | cōnīterentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conisus o conixus, a, um sim |
| II sing. | conisus o conixus, a, um sis |
| III sing. | conisus o conixus, a, um sit |
| I plur. | conisi o conixi, ae, a simus |
| II plur. | conisi o conixi, ae, a sitis |
| III plur. | conisi o conixi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conisus o conixus, a, um essem |
| II sing. | conisus o conixus, a, um esses |
| III sing. | conisus o conixus, a, um esset |
| I plur. | conisi o conixi, ae, a essemus |
| II plur. | conisi o conixi, ae, a essetis |
| III plur. | conisi o conixi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | cōnītĕre |
| II plur. | cōnītimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | cōnītĭtor |
| III sing. | cōnītĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | cōnītuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| cōnīti |
| PARFAIT |
| Singolare: | conisus o conixus, a, um esse |
| Plurale: | conisi o conixi, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | conisūrūm o conixūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conisūros o conixūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| cōnītens, entis |
| FUTUR |
| conisūrūs o conixūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | conisum o conixum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | cōnītendi |
| Datif: | cōnītendo |
| Accusatif: | cōnītendum |
| Ablatif: | cōnītendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |