Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | coniugalis |
| Gen. | coniugalis |
| Dat. | coniugali |
| Acc. | coniugalem |
| Abl. | coniugali |
| Voc. | coniugalis |
| PLURIEL |
| Nom. | coniugales |
| Gen. | coniugalĭum |
| Dat. | coniugalĭbus |
| Acc. | coniugales |
| Abl. | coniugalĭbus |
| Voc. | coniugales |
| SINGULIER |
| Nom. | coniugalis |
| Gen. | coniugalis |
| Dat. | coniugali |
| Acc. | coniugalem |
| Abl. | coniugali |
| Voc. | coniugalis |
| PLURIEL |
| Nom. | coniugales |
| Gen. | coniugalĭum |
| Dat. | coniugalĭbus |
| Acc. | coniugales |
| Abl. | coniugalĭbus |
| Voc. | coniugales |
| SINGULIER |
| Nom. | coniugale |
| Gen. | coniugalis |
| Dat. | coniugali |
| Acc. | coniugale |
| Abl. | coniugali |
| Voc. | coniugale |
| PLURIEL |
| Nom. | coniugalĭa |
| Gen. | coniugalĭum |
| Dat. | coniugalĭbus |
| Acc. | coniugalĭa |
| Abl. | coniugalĭbus | |