Déclinaison / Conjugueur latin
coniŭgor - Diathèse passive
(coniŭgo, coniŭgas, coniugavi, coniŭgāre, coniugatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | coniŭgor |
| II sing. | coniŭgāris, coniŭgāre |
| III sing. | coniŭgātur |
| I plur. | coniŭgāmur |
| II plur. | coniŭgamĭni |
| III plur. | coniŭgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coniŭgābar |
| II sing. | coniŭgabāris, coniŭgabāre |
| III sing. | coniŭgabātur |
| I plur. | coniŭgabāmur |
| II plur. | coniŭgabamĭni |
| III plur. | coniŭgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | coniŭgābor |
| II sing. | coniŭgabĕris, coniŭgabĕre |
| III sing. | coniŭgabĭtur |
| I plur. | coniŭgabĭmur |
| II plur. | coniŭgabimĭni |
| III plur. | coniŭgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | coniugatus, a, um sum |
| II sing. | coniugatus, a, um es |
| III sing. | coniugatus, a, um est |
| I plur. | coniugati, ae, a sumus |
| II plur. | coniugati, ae, a estis |
| III plur. | coniugati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coniugatus, a, um eram |
| II sing. | coniugatus, a, um eras |
| III sing. | coniugatus, a, um erat |
| I plur. | coniugati, ae, a eramus |
| II plur. | coniugati, ae, a eratis |
| III plur. | coniugati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | coniugatus, a, um ero |
| II sing. | coniugatus, a, um eris |
| III sing. | coniugatus, a, um erit |
| I plur. | coniugati, ae, a erimus |
| II plur. | coniugati, ae, a eritis |
| III plur. | coniugati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | coniŭger |
| II sing. | coniŭgēris, coniŭgēre |
| III sing. | coniŭgētur |
| I plur. | coniŭgēmur |
| II plur. | coniŭgemĭni |
| III plur. | coniŭgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coniŭgārer |
| II sing. | coniŭgarēris, coniŭgarēre |
| III sing. | coniŭgarētur |
| I plur. | coniŭgarēmur |
| II plur. | coniŭgaremĭni |
| III plur. | coniŭgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | coniugatus, a, um sim |
| II sing. | coniugatus, a, um sis |
| III sing. | coniugatus, a, um sit |
| I plur. | coniugati, ae, a simus |
| II plur. | coniugati, ae, a sitis |
| III plur. | coniugati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coniugatus, a, um essem |
| II sing. | coniugatus, a, um esses |
| III sing. | coniugatus, a, um esset |
| I plur. | coniugati, ae, a essemus |
| II plur. | coniugati, ae, a essetis |
| III plur. | coniugati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | coniŭgāre |
| II plur. | coniŭgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | coniŭgātor |
| III sing. | coniŭgātor |
| II plur. | |
| III plur. | coniŭgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| coniugatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| coniŭgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | coniugatus, a, um esse |
| Plurale: | coniugati, ae, a esse |
| FUTUR |
| coniugatum esse |
| GERUNDIVO |
| coniŭgandus, a, um | |