Déclinaison / Conjugueur latin
conlaudo - Diathèse active
(conlaudo, conlaudas, conlaudavi, conlaudāre, conlaudatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conlaudo |
| II sing. | conlaudas |
| III sing. | conlaudat |
| I plur. | conlaudāmus |
| II plur. | conlaudātis |
| III plur. | conlaudant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlaudābam |
| II sing. | conlaudābas |
| III sing. | conlaudābat |
| I plur. | conlaudabāmus |
| II plur. | conlaudabātis |
| III plur. | conlaudābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conlaudābo |
| II sing. | conlaudābis |
| III sing. | conlaudābit |
| I plur. | conlaudabĭmus |
| II plur. | conlaudabĭtis |
| III plur. | conlaudābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | conlaudavi |
| II sing. | conlaudavisti |
| III sing. | conlaudavit |
| I plur. | conlaudavĭmus |
| II plur. | conlaudavistis |
| III plur. | conlaudavērunt, conlaudavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conlaudavĕram |
| II sing. | conlaudavĕras |
| III sing. | conlaudavĕrat |
| I plur. | conlaudaverāmus |
| II plur. | conlaudaverātis |
| III plur. | conlaudavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conlaudavĕro |
| II sing. | conlaudavĕris |
| III sing. | conlaudavĕrit |
| I plur. | conlaudaverĭmus |
| II plur. | conlaudaverĭtis |
| III plur. | conlaudavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conlaudem |
| II sing. | conlaudes |
| III sing. | conlaudet |
| I plur. | conlaudēmus |
| II plur. | conlaudētis |
| III plur. | conlaudent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlaudārem |
| II sing. | conlaudāres |
| III sing. | conlaudāret |
| I plur. | conlaudarēmus |
| II plur. | conlaudarētis |
| III plur. | conlaudārent |
| PARFAIT |
| I sing. | conlaudavĕrim |
| II sing. | conlaudavĕris |
| III sing. | conlaudavĕrit |
| I plur. | conlaudaverĭmus |
| II plur. | conlaudaverĭtis |
| III plur. | conlaudavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conlaudavissem |
| II sing. | conlaudavisses |
| III sing. | conlaudavisset |
| I plur. | conlaudavissēmus |
| II plur. | conlaudavissētis |
| III plur. | conlaudavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conlauda |
| II plur. | conlaudāte |
| FUTUR |
| II sing. | conlaudāto |
| III sing. | conlaudāto |
| II plur. | conlaudatōte |
| III plur. | conlaudanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conlaudans, antis |
| FUTUR |
| conlaudatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conlaudāre |
| PARFAIT |
| conlaudavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conlaudatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conlaudatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conlaudandi |
| Datif: | conlaudando |
| Accusatif: | ad conlaudandum |
| Ablatif: | conlaudando |
| SUPIN |
| conlaudatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONLAUDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|