Déclinaison / Conjugueur latin
conlaudor - Diathèse passive
(conlaudo, conlaudas, conlaudavi, conlaudāre, conlaudatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conlaudor |
| II sing. | conlaudāris, conlaudāre |
| III sing. | conlaudātur |
| I plur. | conlaudāmur |
| II plur. | conlaudamĭni |
| III plur. | conlaudantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlaudābar |
| II sing. | conlaudabāris, conlaudabāre |
| III sing. | conlaudabātur |
| I plur. | conlaudabāmur |
| II plur. | conlaudabamĭni |
| III plur. | conlaudabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conlaudābor |
| II sing. | conlaudabĕris, conlaudabĕre |
| III sing. | conlaudabĭtur |
| I plur. | conlaudabĭmur |
| II plur. | conlaudabimĭni |
| III plur. | conlaudabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | conlaudatus, a, um sum |
| II sing. | conlaudatus, a, um es |
| III sing. | conlaudatus, a, um est |
| I plur. | conlaudati, ae, a sumus |
| II plur. | conlaudati, ae, a estis |
| III plur. | conlaudati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conlaudatus, a, um eram |
| II sing. | conlaudatus, a, um eras |
| III sing. | conlaudatus, a, um erat |
| I plur. | conlaudati, ae, a eramus |
| II plur. | conlaudati, ae, a eratis |
| III plur. | conlaudati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conlaudatus, a, um ero |
| II sing. | conlaudatus, a, um eris |
| III sing. | conlaudatus, a, um erit |
| I plur. | conlaudati, ae, a erimus |
| II plur. | conlaudati, ae, a eritis |
| III plur. | conlaudati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conlauder |
| II sing. | conlaudēris, conlaudēre |
| III sing. | conlaudētur |
| I plur. | conlaudēmur |
| II plur. | conlaudemĭni |
| III plur. | conlaudentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlaudārer |
| II sing. | conlaudarēris, conlaudarēre |
| III sing. | conlaudarētur |
| I plur. | conlaudarēmur |
| II plur. | conlaudaremĭni |
| III plur. | conlaudarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conlaudatus, a, um sim |
| II sing. | conlaudatus, a, um sis |
| III sing. | conlaudatus, a, um sit |
| I plur. | conlaudati, ae, a simus |
| II plur. | conlaudati, ae, a sitis |
| III plur. | conlaudati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conlaudatus, a, um essem |
| II sing. | conlaudatus, a, um esses |
| III sing. | conlaudatus, a, um esset |
| I plur. | conlaudati, ae, a essemus |
| II plur. | conlaudati, ae, a essetis |
| III plur. | conlaudati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conlaudāre |
| II plur. | conlaudamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conlaudātor |
| III sing. | conlaudātor |
| II plur. | |
| III plur. | conlaudantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conlaudatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conlaudāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conlaudatus, a, um esse |
| Plurale: | conlaudati, ae, a esse |
| FUTUR |
| conlaudatum esse |
| GERUNDIVO |
| conlaudandus, a, um | |