Déclinaison / Conjugueur latin
conpăror - Diathèse passive
(conpăro, conpăras, conparavi, conpărāre, conparatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conpăror |
| II sing. | conpărāris, conpărāre |
| III sing. | conpărātur |
| I plur. | conpărāmur |
| II plur. | conpăramĭni |
| III plur. | conpărantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conpărābar |
| II sing. | conpărabāris, conpărabāre |
| III sing. | conpărabātur |
| I plur. | conpărabāmur |
| II plur. | conpărabamĭni |
| III plur. | conpărabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conpărābor |
| II sing. | conpărabĕris, conpărabĕre |
| III sing. | conpărabĭtur |
| I plur. | conpărabĭmur |
| II plur. | conpărabimĭni |
| III plur. | conpărabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | conparatus, a, um sum |
| II sing. | conparatus, a, um es |
| III sing. | conparatus, a, um est |
| I plur. | conparati, ae, a sumus |
| II plur. | conparati, ae, a estis |
| III plur. | conparati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conparatus, a, um eram |
| II sing. | conparatus, a, um eras |
| III sing. | conparatus, a, um erat |
| I plur. | conparati, ae, a eramus |
| II plur. | conparati, ae, a eratis |
| III plur. | conparati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conparatus, a, um ero |
| II sing. | conparatus, a, um eris |
| III sing. | conparatus, a, um erit |
| I plur. | conparati, ae, a erimus |
| II plur. | conparati, ae, a eritis |
| III plur. | conparati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conpărer |
| II sing. | conpărēris, conpărēre |
| III sing. | conpărētur |
| I plur. | conpărēmur |
| II plur. | conpăremĭni |
| III plur. | conpărentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conpărārer |
| II sing. | conpărarēris, conpărarēre |
| III sing. | conpărarētur |
| I plur. | conpărarēmur |
| II plur. | conpăraremĭni |
| III plur. | conpărarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conparatus, a, um sim |
| II sing. | conparatus, a, um sis |
| III sing. | conparatus, a, um sit |
| I plur. | conparati, ae, a simus |
| II plur. | conparati, ae, a sitis |
| III plur. | conparati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conparatus, a, um essem |
| II sing. | conparatus, a, um esses |
| III sing. | conparatus, a, um esset |
| I plur. | conparati, ae, a essemus |
| II plur. | conparati, ae, a essetis |
| III plur. | conparati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conpărāre |
| II plur. | conpăramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conpărātor |
| III sing. | conpărātor |
| II plur. | |
| III plur. | conpărantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conparatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conpărāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conparatus, a, um esse |
| Plurale: | conparati, ae, a esse |
| FUTUR |
| conparatum esse |
| GERUNDIVO |
| conpărandus, a, um | |