Déclinaison / Conjugueur latin
conpĕdĭor - Diathèse passive
(conpĕdĭo, conpĕdis, conpedivi, conpĕdīre, conpeditum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conpĕdĭor |
| II sing. | conpĕdīris, conpĕdīre |
| III sing. | conpĕdītur |
| I plur. | conpĕdīmur |
| II plur. | conpĕdimĭni |
| III plur. | conpĕdiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conpĕdiēbar |
| II sing. | conpĕdiebāris, conpĕdiebāre |
| III sing. | conpĕdiebātur |
| I plur. | conpĕdiebāmur |
| II plur. | conpĕdiebamĭni |
| III plur. | conpĕdiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conpĕdĭar |
| II sing. | conpĕdiēris, conpĕdiēre |
| III sing. | conpĕdiētur |
| I plur. | conpĕdiēmur |
| II plur. | conpĕdiemĭni |
| III plur. | conpĕdientur |
| PARFAIT |
| I sing. | conpeditus, a, um sum |
| II sing. | conpeditus, a, um es |
| III sing. | conpeditus, a, um est |
| I plur. | conpediti, ae, a sumus |
| II plur. | conpediti, ae, a estis |
| III plur. | conpediti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conpeditus, a, um eram |
| II sing. | conpeditus, a, um eras |
| III sing. | conpeditus, a, um erat |
| I plur. | conpediti, ae, a eramus |
| II plur. | conpediti, ae, a eratis |
| III plur. | conpediti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conpeditus, a, um ero |
| II sing. | conpeditus, a, um eris |
| III sing. | conpeditus, a, um erit |
| I plur. | conpediti, ae, a erimus |
| II plur. | conpediti, ae, a eritis |
| III plur. | conpediti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conpĕdĭar |
| II sing. | conpĕdiāris, conpĕdiāre |
| III sing. | conpĕdiātur |
| I plur. | conpĕdiāmur |
| II plur. | conpĕdiamĭni |
| III plur. | conpĕdiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conpĕdīrer |
| II sing. | conpĕdirēris, conpedivirēre |
| III sing. | conpĕdirētur |
| I plur. | conpĕdirēmur |
| II plur. | conpĕdirēmini |
| III plur. | conpĕdirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conpeditus, a, um sim |
| II sing. | conpeditus, a, um sis |
| III sing. | conpeditus, a, um sit |
| I plur. | conpediti, ae, a simus |
| II plur. | conpediti, ae, a sitis |
| III plur. | conpediti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conpeditus, a, um essem |
| II sing. | conpeditus, a, um esses |
| III sing. | conpeditus, a, um esset |
| I plur. | conpediti, ae, a essemus |
| II plur. | conpediti, ae, a essetis |
| III plur. | conpediti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conpĕdīre |
| II plur. | conpĕdimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conpĕdītor |
| III sing. | conpĕdītor |
| II plur. | |
| III plur. | conpĕdiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conpeditus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conpĕdīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conpeditus, a, um esse |
| Plurale: | conpediti, ae, a esse |
| FUTUR |
| conpeditum esse |
| GERUNDIVO |
| conpĕdiendus, a, um |
| SUPIN |
| conpeditu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONPEDIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|