Déclinaison / Conjugueur latin
conpellor - Diathèse passive
(conpello, conpellas, conpellavi, conpellāre, conpellatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conpellor |
| II sing. | conpellāris, conpellāre |
| III sing. | conpellātur |
| I plur. | conpellāmur |
| II plur. | conpellamĭni |
| III plur. | conpellantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conpellābar |
| II sing. | conpellabāris, conpellabāre |
| III sing. | conpellabātur |
| I plur. | conpellabāmur |
| II plur. | conpellabamĭni |
| III plur. | conpellabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conpellābor |
| II sing. | conpellabĕris, conpellabĕre |
| III sing. | conpellabĭtur |
| I plur. | conpellabĭmur |
| II plur. | conpellabimĭni |
| III plur. | conpellabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | conpellatus, a, um sum |
| II sing. | conpellatus, a, um es |
| III sing. | conpellatus, a, um est |
| I plur. | conpellati, ae, a sumus |
| II plur. | conpellati, ae, a estis |
| III plur. | conpellati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conpellatus, a, um eram |
| II sing. | conpellatus, a, um eras |
| III sing. | conpellatus, a, um erat |
| I plur. | conpellati, ae, a eramus |
| II plur. | conpellati, ae, a eratis |
| III plur. | conpellati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conpellatus, a, um ero |
| II sing. | conpellatus, a, um eris |
| III sing. | conpellatus, a, um erit |
| I plur. | conpellati, ae, a erimus |
| II plur. | conpellati, ae, a eritis |
| III plur. | conpellati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conpeller |
| II sing. | conpellēris, conpellēre |
| III sing. | conpellētur |
| I plur. | conpellēmur |
| II plur. | conpellemĭni |
| III plur. | conpellentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conpellārer |
| II sing. | conpellarēris, conpellarēre |
| III sing. | conpellarētur |
| I plur. | conpellarēmur |
| II plur. | conpellaremĭni |
| III plur. | conpellarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conpellatus, a, um sim |
| II sing. | conpellatus, a, um sis |
| III sing. | conpellatus, a, um sit |
| I plur. | conpellati, ae, a simus |
| II plur. | conpellati, ae, a sitis |
| III plur. | conpellati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conpellatus, a, um essem |
| II sing. | conpellatus, a, um esses |
| III sing. | conpellatus, a, um esset |
| I plur. | conpellati, ae, a essemus |
| II plur. | conpellati, ae, a essetis |
| III plur. | conpellati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conpellāre |
| II plur. | conpellamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conpellātor |
| III sing. | conpellātor |
| II plur. | |
| III plur. | conpellantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conpellatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conpellāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conpellatus, a, um esse |
| Plurale: | conpellati, ae, a esse |
| FUTUR |
| conpellatum esse |
| GERUNDIVO |
| conpellandus, a, um | |