Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | conpōno |
| II sing. | conpōnis |
| III sing. | conpōnit |
| I plur. | conpōnĭmus |
| II plur. | conpōnĭtis |
| III plur. | conpōnunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conpōnēbam |
| II sing. | conpōnēbas |
| III sing. | conpōnēbat |
| I plur. | conpōnebāmus |
| II plur. | conpōnebātis |
| III plur. | conpōnēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conpōnam |
| II sing. | conpōnes |
| III sing. | conpōnet |
| I plur. | conpōnēmus |
| II plur. | conpōnētis |
| III plur. | conpōnent |
| PARFAIT |
| I sing. | conposui |
| II sing. | conposuisti |
| III sing. | conposuit |
| I plur. | conposuĭmus |
| II plur. | conposuistis |
| III plur. | conposuērunt, conposuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conposuĕram |
| II sing. | conposuĕras |
| III sing. | conposuĕrat |
| I plur. | conposuerāmus |
| II plur. | conposuerātis |
| III plur. | conposuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conposuĕro |
| II sing. | conposuĕris |
| III sing. | conposuĕrit |
| I plur. | conposuerĭmus |
| II plur. | conposuerĭtis |
| III plur. | conposuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conpōnam |
| II sing. | conpōnas |
| III sing. | conpōnat |
| I plur. | conpōnāmus |
| II plur. | conpōnātis |
| III plur. | conpōnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conpōnĕrem |
| II sing. | conpōnĕres |
| III sing. | conpōnĕret |
| I plur. | conpōnerēmus |
| II plur. | conpōnerētis |
| III plur. | conpōnĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | conposuĕrim |
| II sing. | conposuĕris |
| III sing. | conposuĕrit |
| I plur. | conposuerĭmus |
| II plur. | conposuerĭtis |
| III plur. | conposuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conposuissem |
| II sing. | conposuisses |
| III sing. | conposuisset |
| I plur. | conposuissēmus |
| II plur. | conposuissētis |
| III plur. | conposuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conpōnĕ |
| II plur. | conpōnĭte |
| FUTUR |
| II sing. | conpōnĭto |
| III sing. | conpōnĭto |
| II plur. | conpōnitōte |
| III plur. | conpōnunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conpōnens, entis |
| FUTUR |
| conpositūrūs o conpostūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conpōnĕre |
| PARFAIT |
| conposuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conpositūrūm o conpostūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conpositūros o conpostūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conpōnendi |
| Datif: | conpōnendo |
| Accusatif: | ad conpōnendum |
| Ablatif: | conpōnendo |
| SUPIN |
| conpositum o conpostum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONPONO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|