Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | conpŏs |
| Gen. | conpotis |
| Dat. | conpoti |
| Acc. | conpotem |
| Abl. | conpote |
| Voc. | conpŏs |
| PLURIEL |
| Nom. | conpotes |
| Gen. | conpotum |
| Dat. | conpotĭbus |
| Acc. | conpotes |
| Abl. | conpotĭbus |
| Voc. | conpotes |
| SINGULIER |
| Nom. | conpŏs |
| Gen. | conpotis |
| Dat. | conpoti |
| Acc. | conpotem |
| Abl. | conpote |
| Voc. | conpŏs |
| PLURIEL |
| Nom. | conpotes |
| Gen. | conpotum |
| Dat. | conpotĭbus |
| Acc. | conpotes |
| Abl. | conpotĭbus |
| Voc. | conpotes |
| SINGULIER |
| Nom. | conpŏs |
| Gen. | conpotis |
| Dat. | conpoti |
| Acc. | conpŏs |
| Abl. | conpote |
| Voc. | conpŏs |
| PLURIEL |
| Nom. | conpotĭa |
| Gen. | conpotum |
| Dat. | conpotĭbus |
| Acc. | conpotĭa |
| Abl. | conpotĭbus | |