Déclinaison / Conjugueur latin
conquīror - Diathèse passive
(conquīro, conquīris, conquisivi, conquīrĕre, conquisitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conquīror |
| II sing. | conquīrĕris, conquīrĕre |
| III sing. | conquīrĭtur |
| I plur. | conquīrĭmur |
| II plur. | conquīrimĭni |
| III plur. | conquīruntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conquīrēbar |
| II sing. | conquīrebāris, conquīrebāre |
| III sing. | conquīrebātur |
| I plur. | conquīrebāmur |
| II plur. | conquīrebamĭni |
| III plur. | conquīrebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conquīrar |
| II sing. | conquīrēris, conquīrēre |
| III sing. | conquīrētur |
| I plur. | conquīrēmur |
| II plur. | conquīremĭni |
| III plur. | conquīrentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conquisitus, a, um sum |
| II sing. | conquisitus, a, um es |
| III sing. | conquisitus, a, um est |
| I plur. | conquisiti, ae, a sumus |
| II plur. | conquisiti, ae, a estis |
| III plur. | conquisiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conquisitus, a, um eram |
| II sing. | conquisitus, a, um eras |
| III sing. | conquisitus, a, um erat |
| I plur. | conquisiti, ae, a eramus |
| II plur. | conquisiti, ae, a eratis |
| III plur. | conquisiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conquisitus, a, um ero |
| II sing. | conquisitus, a, um eris |
| III sing. | conquisitus, a, um erit |
| I plur. | conquisiti, ae, a erimus |
| II plur. | conquisiti, ae, a eritis |
| III plur. | conquisiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conquīrar |
| II sing. | conquīrāris, conquīrāre |
| III sing. | conquīrātur |
| I plur. | conquīrāmur |
| II plur. | conquīramĭni |
| III plur. | conquīrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conquīrĕrer |
| II sing. | conquīrerēris, conquīrerēre |
| III sing. | conquīrerētur |
| I plur. | conquīrerēmur |
| II plur. | conquīreremĭni |
| III plur. | conquīrerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conquisitus, a, um sim |
| II sing. | conquisitus, a, um sis |
| III sing. | conquisitus, a, um sit |
| I plur. | conquisiti, ae, a simus |
| II plur. | conquisiti, ae, a sitis |
| III plur. | conquisiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conquisitus, a, um essem |
| II sing. | conquisitus, a, um esses |
| III sing. | conquisitus, a, um esset |
| I plur. | conquisiti, ae, a essemus |
| II plur. | conquisiti, ae, a essetis |
| III plur. | conquisiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conquīrĕre |
| II plur. | conquīrimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conquīrĭtor |
| III sing. | conquīrĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | conquīruntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conquisitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conquīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conquisitus, a, um esse |
| Plurale: | conquisiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| conquisitum esse |
| GERUNDIVO |
| conquīrendus, a, um |
| SUPIN |
| conquisitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONQUIROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|