Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | conrīvo |
| II sing. | conrīvas |
| III sing. | conrīvat |
| I plur. | conrīvāmus |
| II plur. | conrīvātis |
| III plur. | conrīvant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrīvābam |
| II sing. | conrīvābas |
| III sing. | conrīvābat |
| I plur. | conrīvabāmus |
| II plur. | conrīvabātis |
| III plur. | conrīvābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conrīvābo |
| II sing. | conrīvābis |
| III sing. | conrīvābit |
| I plur. | conrīvabĭmus |
| II plur. | conrīvabĭtis |
| III plur. | conrīvābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | conrivavi |
| II sing. | conrivavisti |
| III sing. | conrivavit |
| I plur. | conrivavĭmus |
| II plur. | conrivavistis |
| III plur. | conrivavērunt, conrivavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrivavĕram |
| II sing. | conrivavĕras |
| III sing. | conrivavĕrat |
| I plur. | conrivaverāmus |
| II plur. | conrivaverātis |
| III plur. | conrivavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conrivavĕro |
| II sing. | conrivavĕris |
| III sing. | conrivavĕrit |
| I plur. | conrivaverĭmus |
| II plur. | conrivaverĭtis |
| III plur. | conrivavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conrīvem |
| II sing. | conrīves |
| III sing. | conrīvet |
| I plur. | conrīvēmus |
| II plur. | conrīvētis |
| III plur. | conrīvent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrīvārem |
| II sing. | conrīvāres |
| III sing. | conrīvāret |
| I plur. | conrīvarēmus |
| II plur. | conrīvarētis |
| III plur. | conrīvārent |
| PARFAIT |
| I sing. | conrivavĕrim |
| II sing. | conrivavĕris |
| III sing. | conrivavĕrit |
| I plur. | conrivaverĭmus |
| II plur. | conrivaverĭtis |
| III plur. | conrivavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrivavissem |
| II sing. | conrivavisses |
| III sing. | conrivavisset |
| I plur. | conrivavissēmus |
| II plur. | conrivavissētis |
| III plur. | conrivavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conrīva |
| II plur. | conrīvāte |
| FUTUR |
| II sing. | conrīvāto |
| III sing. | conrīvāto |
| II plur. | conrīvatōte |
| III plur. | conrīvanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conrīvans, antis |
| FUTUR |
| conrivatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conrīvāre |
| PARFAIT |
| conrivavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conrivatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conrivatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conrīvandi |
| Datif: | conrīvando |
| Accusatif: | ad conrīvandum |
| Ablatif: | conrīvando |
| SUPIN |
| conrivatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONRIVO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|