Déclinaison / Conjugueur latin
conrīvor - Diathèse passive
(conrīvo, conrīvas, conrivavi, conrīvāre, conrivatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conrīvor |
| II sing. | conrīvāris, conrīvāre |
| III sing. | conrīvātur |
| I plur. | conrīvāmur |
| II plur. | conrīvamĭni |
| III plur. | conrīvantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrīvābar |
| II sing. | conrīvabāris, conrīvabāre |
| III sing. | conrīvabātur |
| I plur. | conrīvabāmur |
| II plur. | conrīvabamĭni |
| III plur. | conrīvabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conrīvābor |
| II sing. | conrīvabĕris, conrīvabĕre |
| III sing. | conrīvabĭtur |
| I plur. | conrīvabĭmur |
| II plur. | conrīvabimĭni |
| III plur. | conrīvabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | conrivatus, a, um sum |
| II sing. | conrivatus, a, um es |
| III sing. | conrivatus, a, um est |
| I plur. | conrivati, ae, a sumus |
| II plur. | conrivati, ae, a estis |
| III plur. | conrivati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrivatus, a, um eram |
| II sing. | conrivatus, a, um eras |
| III sing. | conrivatus, a, um erat |
| I plur. | conrivati, ae, a eramus |
| II plur. | conrivati, ae, a eratis |
| III plur. | conrivati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conrivatus, a, um ero |
| II sing. | conrivatus, a, um eris |
| III sing. | conrivatus, a, um erit |
| I plur. | conrivati, ae, a erimus |
| II plur. | conrivati, ae, a eritis |
| III plur. | conrivati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conrīver |
| II sing. | conrīvēris, conrīvēre |
| III sing. | conrīvētur |
| I plur. | conrīvēmur |
| II plur. | conrīvemĭni |
| III plur. | conrīventur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conrīvārer |
| II sing. | conrīvarēris, conrīvarēre |
| III sing. | conrīvarētur |
| I plur. | conrīvarēmur |
| II plur. | conrīvaremĭni |
| III plur. | conrīvarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conrivatus, a, um sim |
| II sing. | conrivatus, a, um sis |
| III sing. | conrivatus, a, um sit |
| I plur. | conrivati, ae, a simus |
| II plur. | conrivati, ae, a sitis |
| III plur. | conrivati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conrivatus, a, um essem |
| II sing. | conrivatus, a, um esses |
| III sing. | conrivatus, a, um esset |
| I plur. | conrivati, ae, a essemus |
| II plur. | conrivati, ae, a essetis |
| III plur. | conrivati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conrīvāre |
| II plur. | conrīvamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conrīvātor |
| III sing. | conrīvātor |
| II plur. | |
| III plur. | conrīvantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conrivatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conrīvāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conrivatus, a, um esse |
| Plurale: | conrivati, ae, a esse |
| FUTUR |
| conrivatum esse |
| GERUNDIVO |
| conrīvandus, a, um | |