Déclinaison / Conjugueur latin
consacror - Diathèse passive
(consacro, consacras, consacravi, consacrāre, consacratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consacror |
| II sing. | consacrāris, consacrāre |
| III sing. | consacrātur |
| I plur. | consacrāmur |
| II plur. | consacramĭni |
| III plur. | consacrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consacrābar |
| II sing. | consacrabāris, consacrabāre |
| III sing. | consacrabātur |
| I plur. | consacrabāmur |
| II plur. | consacrabamĭni |
| III plur. | consacrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consacrābor |
| II sing. | consacrabĕris, consacrabĕre |
| III sing. | consacrabĭtur |
| I plur. | consacrabĭmur |
| II plur. | consacrabimĭni |
| III plur. | consacrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | consacratus, a, um sum |
| II sing. | consacratus, a, um es |
| III sing. | consacratus, a, um est |
| I plur. | consacrati, ae, a sumus |
| II plur. | consacrati, ae, a estis |
| III plur. | consacrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consacratus, a, um eram |
| II sing. | consacratus, a, um eras |
| III sing. | consacratus, a, um erat |
| I plur. | consacrati, ae, a eramus |
| II plur. | consacrati, ae, a eratis |
| III plur. | consacrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consacratus, a, um ero |
| II sing. | consacratus, a, um eris |
| III sing. | consacratus, a, um erit |
| I plur. | consacrati, ae, a erimus |
| II plur. | consacrati, ae, a eritis |
| III plur. | consacrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consacrer |
| II sing. | consacrēris, consacrēre |
| III sing. | consacrētur |
| I plur. | consacrēmur |
| II plur. | consacremĭni |
| III plur. | consacrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consacrārer |
| II sing. | consacrarēris, consacrarēre |
| III sing. | consacrarētur |
| I plur. | consacrarēmur |
| II plur. | consacraremĭni |
| III plur. | consacrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consacratus, a, um sim |
| II sing. | consacratus, a, um sis |
| III sing. | consacratus, a, um sit |
| I plur. | consacrati, ae, a simus |
| II plur. | consacrati, ae, a sitis |
| III plur. | consacrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consacratus, a, um essem |
| II sing. | consacratus, a, um esses |
| III sing. | consacratus, a, um esset |
| I plur. | consacrati, ae, a essemus |
| II plur. | consacrati, ae, a essetis |
| III plur. | consacrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consacrāre |
| II plur. | consacramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | consacrātor |
| III sing. | consacrātor |
| II plur. | |
| III plur. | consacrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| consacratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consacrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | consacratus, a, um esse |
| Plurale: | consacrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| consacratum esse |
| GERUNDIVO |
| consacrandus, a, um | |