Déclinaison / Conjugueur latin
constŭpro - Diathèse active
(constŭpro, constŭpras, constupravi, constŭprāre, constupratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | constŭpro |
| II sing. | constŭpras |
| III sing. | constŭprat |
| I plur. | constŭprāmus |
| II plur. | constŭprātis |
| III plur. | constŭprant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | constŭprābam |
| II sing. | constŭprābas |
| III sing. | constŭprābat |
| I plur. | constŭprabāmus |
| II plur. | constŭprabātis |
| III plur. | constŭprābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | constŭprābo |
| II sing. | constŭprābis |
| III sing. | constŭprābit |
| I plur. | constŭprabĭmus |
| II plur. | constŭprabĭtis |
| III plur. | constŭprābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | constupravi |
| II sing. | constupravisti |
| III sing. | constupravit |
| I plur. | constupravĭmus |
| II plur. | constupravistis |
| III plur. | constupravērunt, constupravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | constupravĕram |
| II sing. | constupravĕras |
| III sing. | constupravĕrat |
| I plur. | constupraverāmus |
| II plur. | constupraverātis |
| III plur. | constupravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | constupravĕro |
| II sing. | constupravĕris |
| III sing. | constupravĕrit |
| I plur. | constupraverĭmus |
| II plur. | constupraverĭtis |
| III plur. | constupravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | constŭprem |
| II sing. | constŭpres |
| III sing. | constŭpret |
| I plur. | constŭprēmus |
| II plur. | constŭprētis |
| III plur. | constŭprent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | constŭprārem |
| II sing. | constŭprāres |
| III sing. | constŭprāret |
| I plur. | constŭprarēmus |
| II plur. | constŭprarētis |
| III plur. | constŭprārent |
| PARFAIT |
| I sing. | constupravĕrim |
| II sing. | constupravĕris |
| III sing. | constupravĕrit |
| I plur. | constupraverĭmus |
| II plur. | constupraverĭtis |
| III plur. | constupravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | constupravissem |
| II sing. | constupravisses |
| III sing. | constupravisset |
| I plur. | constupravissēmus |
| II plur. | constupravissētis |
| III plur. | constupravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | constŭpra |
| II plur. | constŭprāte |
| FUTUR |
| II sing. | constŭprāto |
| III sing. | constŭprāto |
| II plur. | constŭpratōte |
| III plur. | constŭpranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| constŭprans, antis |
| FUTUR |
| constupratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| constŭprāre |
| PARFAIT |
| constupravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | constupratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | constupratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | constŭprandi |
| Datif: | constŭprando |
| Accusatif: | ad constŭprandum |
| Ablatif: | constŭprando |
| SUPIN |
| constupratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSTUPRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|