Déclinaison / Conjugueur latin
consuescor - Diathèse passive
(consuesco, consuescis, consuevi, consuescĕre, consuetum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consuescor |
| II sing. | consuescĕris, consuescĕre |
| III sing. | consuescĭtur |
| I plur. | consuescĭmur |
| II plur. | consuescimĭni |
| III plur. | consuescuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consuescēbar |
| II sing. | consuescebāris, consuescebāre |
| III sing. | consuescebātur |
| I plur. | consuescebāmur |
| II plur. | consuescebamĭni |
| III plur. | consuescebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consuescar |
| II sing. | consuescēris, consuescēre |
| III sing. | consuescētur |
| I plur. | consuescēmur |
| II plur. | consuescemĭni |
| III plur. | consuescentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consuetus, a, um sum |
| II sing. | consuetus, a, um es |
| III sing. | consuetus, a, um est |
| I plur. | consueti, ae, a sumus |
| II plur. | consueti, ae, a estis |
| III plur. | consueti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consuetus, a, um eram |
| II sing. | consuetus, a, um eras |
| III sing. | consuetus, a, um erat |
| I plur. | consueti, ae, a eramus |
| II plur. | consueti, ae, a eratis |
| III plur. | consueti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consuetus, a, um ero |
| II sing. | consuetus, a, um eris |
| III sing. | consuetus, a, um erit |
| I plur. | consueti, ae, a erimus |
| II plur. | consueti, ae, a eritis |
| III plur. | consueti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consuescar |
| II sing. | consuescāris, consuescāre |
| III sing. | consuescātur |
| I plur. | consuescāmur |
| II plur. | consuescamĭni |
| III plur. | consuescantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consuescĕrer |
| II sing. | consuescerēris, consuescerēre |
| III sing. | consuescerētur |
| I plur. | consuescerēmur |
| II plur. | consuesceremĭni |
| III plur. | consuescerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consuetus, a, um sim |
| II sing. | consuetus, a, um sis |
| III sing. | consuetus, a, um sit |
| I plur. | consueti, ae, a simus |
| II plur. | consueti, ae, a sitis |
| III plur. | consueti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consuetus, a, um essem |
| II sing. | consuetus, a, um esses |
| III sing. | consuetus, a, um esset |
| I plur. | consueti, ae, a essemus |
| II plur. | consueti, ae, a essetis |
| III plur. | consueti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consuescĕre |
| II plur. | consuescĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | consuescĭtor |
| III sing. | consuescĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | consuescuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| consuetus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consuesci |
| PARFAIT |
| Singolare: | consuetus, a, um esse |
| Plurale: | consueti, ae, a esse |
| FUTUR |
| consuetum esse |
| GERUNDIVO |
| consuescendus, a, um |
| SUPIN |
| consuetu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSUESCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|