Déclinaison / Conjugueur latin
consuēfīo - Diathèse active
(consuēfĭo, consuēfis, consuēfieri, consuēfactus, consuēfactum)
verbe intransitif anomal
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consuēfĭo |
| II sing. | consuēfis |
| III sing. | consuēfit |
| I plur. | consuēfīmus |
| II plur. | consuēfītis |
| III plur. | consuēfĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consuēfiēbam |
| II sing. | consuēfiēbas |
| III sing. | consuēfiēbat |
| I plur. | consuēfiebāmus |
| II plur. | consuēfiebātis |
| III plur. | consuēfiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consuēfĭam |
| II sing. | consuēfĭes |
| III sing. | consuēfĭet |
| I plur. | consuēfiēmus |
| II plur. | consuēfiētis |
| III plur. | consuēfĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | consuēfactus, a, um sum |
| II sing. | consuēfactus, a, um es |
| III sing. | consuēfactus, a, um est |
| I plur. | consuēfacti, ae, a sumus |
| II plur. | consuēfacti, ae, a estis |
| III plur. | consuēfacti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consuēfactus, a, um eram |
| II sing. | consuēfactus, a, um eras |
| III sing. | consuēfactus, a, um erat |
| I plur. | consuēfacti, ae, a eramus |
| II plur. | consuēfacti, ae, a eratis |
| III plur. | consuēfacti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consuēfactus, a, um ero |
| II sing. | consuēfactus, a, um eris |
| III sing. | consuēfactus, a, um erit |
| I plur. | consuēfacti, ae, a erimus |
| II plur. | consuēfacti, ae, a eritis |
| III plur. | consuēfacti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consuēfĭam |
| II sing. | consuēfĭas |
| III sing. | consuēfĭat |
| I plur. | consuēfiāmus |
| II plur. | consuēfiātis |
| III plur. | consuēfĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consuēfīrem |
| II sing. | consuēfīres |
| III sing. | consuēfīret |
| I plur. | consuēfirēmus |
| II plur. | consuēfirētis |
| III plur. | consuēfīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | consuēfactus, a, um sim |
| II sing. | consuēfactus, a, um sis |
| III sing. | consuēfactus, a, um sit |
| I plur. | consuēfacti, ae, a simus |
| II plur. | consuēfacti, ae, a sitis |
| III plur. | consuēfacti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consuēfactus, a, um essem |
| II sing. | consuēfactus, a, um esses |
| III sing. | consuēfactus, a, um esset |
| I plur. | consuēfacti, ae, a essemus |
| II plur. | consuēfacti, ae, a essetis |
| III plur. | consuēfacti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consuēfi |
| II plur. | consuēfīte |
| FUTUR |
| II sing. | consuēfīto |
| III sing. | consuēfīto |
| II plur. | consuēfitōte |
| III plur. | |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| |
| FUTUR |
| consuēfactūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | consuēfactum |
| Passivo: | consuēfactu |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consuēfieri |
| PARFAIT |
| Singolare: | consuēfactus, a, um esse |
| Plurale: | consuēfacti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Attivo: | consuēfuturūm, am, ūm esse, consuēfore |
| Passivo: | consuēfacūm, as, a esse |
 |
| GERUNDIF |
| Génitif: | |
| Datif: | |
| Accusatif: | |
| Ablatif: | |
| GERUNDIVO |
| consuēfaciendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSUEFIO200}}
---CACHE---
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
|