Déclinaison / Conjugueur latin
consuēfăcĭo - Diathèse active
(consuēfăcĭo, consuēfăcis, consuefeci, consuēfăcĕre, consuefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consuēfăcĭo |
| II sing. | consuēfăcis |
| III sing. | consuēfăcit |
| I plur. | consuēfăcīmus |
| II plur. | consuēfăcītis |
| III plur. | consuēfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consuēfăciēbam |
| II sing. | consuēfăciēbas |
| III sing. | consuēfăciēbat |
| I plur. | consuēfăciebāmus |
| II plur. | consuēfăciebātis |
| III plur. | consuēfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consuēfăcĭam |
| II sing. | consuēfăcĭes |
| III sing. | consuēfăcĭet |
| I plur. | consuēfăciēmus |
| II plur. | consuēfăciētis |
| III plur. | consuēfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | consuefeci |
| II sing. | consuefecisti |
| III sing. | consuefecit |
| I plur. | consuefecĭmus |
| II plur. | consuefecistis |
| III plur. | consuefecērunt, consuefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consuefecĕram |
| II sing. | consuefecĕras |
| III sing. | consuefecĕrat |
| I plur. | consuefecerāmus |
| II plur. | consuefecerātis |
| III plur. | consuefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consuefecĕro |
| II sing. | consuefecĕris |
| III sing. | consuefecĕrit |
| I plur. | consuefecerĭmus |
| II plur. | consuefecerĭtis |
| III plur. | consuefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | consuēfăcĭam |
| II sing. | consuēfăcĭas |
| III sing. | consuēfăcĭat |
| I plur. | consuēfăciāmus |
| II plur. | consuēfăciātis |
| III plur. | consuēfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consuēfăcĕrem |
| II sing. | consuēfăcĕres |
| III sing. | consuēfăcĕret |
| I plur. | consuēfăcerēmus |
| II plur. | consuēfăcerētis |
| III plur. | consuēfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | consuefecĕrim |
| II sing. | consuefecĕris |
| III sing. | consuefecĕrit |
| I plur. | consuefecerĭmus |
| II plur. | consuefecerĭtis |
| III plur. | consuefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consuefecissem |
| II sing. | consuefecisses |
| III sing. | consuefecisset |
| I plur. | consuefecissēmus |
| II plur. | consuefecissētis |
| III plur. | consuefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consuēfăce, consuēfăc |
| II plur. | consuēfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | consuēfăcĭto |
| III sing. | consuēfăcĭto |
| II plur. | consuēfăcitōte |
| III plur. | consuēfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| consuēfăciens, ientis |
| FUTUR |
| consuefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| consuēfăcĕre |
| PARFAIT |
| consuefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | consuefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | consuefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | consuēfăciendi |
| Datif: | consuēfăciendo |
| Accusatif: | ad consuēfăciendum |
| Ablatif: | consuēfăciendo |
| SUPIN |
| consuefactum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONSUEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|