Déclinaison / Conjugueur latin
contemplo - Diathèse active
(contemplo, contemplas, contemplavi, contemplāre, contemplatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contemplo |
| II sing. | contemplas |
| III sing. | contemplat |
| I plur. | contemplāmus |
| II plur. | contemplātis |
| III plur. | contemplant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contemplābam |
| II sing. | contemplābas |
| III sing. | contemplābat |
| I plur. | contemplabāmus |
| II plur. | contemplabātis |
| III plur. | contemplābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contemplābo |
| II sing. | contemplābis |
| III sing. | contemplābit |
| I plur. | contemplabĭmus |
| II plur. | contemplabĭtis |
| III plur. | contemplābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | contemplavi |
| II sing. | contemplavisti |
| III sing. | contemplavit |
| I plur. | contemplavĭmus |
| II plur. | contemplavistis |
| III plur. | contemplavērunt, contemplavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contemplavĕram |
| II sing. | contemplavĕras |
| III sing. | contemplavĕrat |
| I plur. | contemplaverāmus |
| II plur. | contemplaverātis |
| III plur. | contemplavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contemplavĕro |
| II sing. | contemplavĕris |
| III sing. | contemplavĕrit |
| I plur. | contemplaverĭmus |
| II plur. | contemplaverĭtis |
| III plur. | contemplavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | contemplem |
| II sing. | contemples |
| III sing. | contemplet |
| I plur. | contemplēmus |
| II plur. | contemplētis |
| III plur. | contemplent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contemplārem |
| II sing. | contemplāres |
| III sing. | contemplāret |
| I plur. | contemplarēmus |
| II plur. | contemplarētis |
| III plur. | contemplārent |
| PARFAIT |
| I sing. | contemplavĕrim |
| II sing. | contemplavĕris |
| III sing. | contemplavĕrit |
| I plur. | contemplaverĭmus |
| II plur. | contemplaverĭtis |
| III plur. | contemplavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contemplavissem |
| II sing. | contemplavisses |
| III sing. | contemplavisset |
| I plur. | contemplavissēmus |
| II plur. | contemplavissētis |
| III plur. | contemplavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contempla |
| II plur. | contemplāte |
| FUTUR |
| II sing. | contemplāto |
| III sing. | contemplāto |
| II plur. | contemplatōte |
| III plur. | contemplanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contemplans, antis |
| FUTUR |
| contemplatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| contemplāre |
| PARFAIT |
| contemplavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | contemplatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contemplatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contemplandi |
| Datif: | contemplando |
| Accusatif: | ad contemplandum |
| Ablatif: | contemplando |
| SUPIN |
| contemplatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTEMPLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|