Déclinaison / Conjugueur latin
conterrĕo - Diathèse active
(conterrĕo, conterres, conterrui, conterrēre, conterritum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conterrĕo |
| II sing. | conterres |
| III sing. | conterret |
| I plur. | conterrēmus |
| II plur. | conterrētis |
| III plur. | conterrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conterrēbam |
| II sing. | conterrēbas |
| III sing. | conterrēbat |
| I plur. | conterrabāmus |
| II plur. | conterrebātis |
| III plur. | conterrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conterrēbo |
| II sing. | conterrēbis |
| III sing. | conterrēbit |
| I plur. | conterrebĭmus |
| II plur. | conterrebĭtis |
| III plur. | conterrēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | conterrui |
| II sing. | conterruisti |
| III sing. | conterruit |
| I plur. | conterruĭmus |
| II plur. | conterruistis |
| III plur. | conterruērunt, conterruēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conterruĕram |
| II sing. | conterruĕras |
| III sing. | conterruĕrat |
| I plur. | conterruerāmus |
| II plur. | conterruerātis |
| III plur. | conterruĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conterruĕro |
| II sing. | conterruĕris |
| III sing. | conterruĕrit |
| I plur. | conterruerĭmus |
| II plur. | conterruerĭtis |
| III plur. | conterruĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conterrĕam |
| II sing. | conterrĕas |
| III sing. | conterrĕat |
| I plur. | conterreāmus |
| II plur. | conterreātis |
| III plur. | conterrĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conterrērem |
| II sing. | conterrēres |
| III sing. | conterrēret |
| I plur. | conterrerēmus |
| II plur. | conterrerētis |
| III plur. | conterrērent |
| PARFAIT |
| I sing. | conterruĕrim |
| II sing. | conterruĕris |
| III sing. | conterruĕrit |
| I plur. | conterruerĭmus |
| II plur. | conterruerĭtis |
| III plur. | conterruĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conterruissem |
| II sing. | conterruisses |
| III sing. | conterruisset |
| I plur. | conterruissēmus |
| II plur. | conterruissētis |
| III plur. | conterruissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conterre |
| II plur. | conterrēte |
| FUTUR |
| II sing. | conterrēto |
| III sing. | conterrēto |
| II plur. | conterretōte |
| III plur. | conterrento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conterrens, entis |
| FUTUR |
| conterritūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conterrēre |
| PARFAIT |
| conterruisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conterritūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conterritūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conterrendi |
| Datif: | conterrendo |
| Accusatif: | ad conterrendum |
| Ablatif: | conterrendo |
| SUPIN |
| conterritum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTERREO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|