Déclinaison / Conjugueur latin
contestor - Diathèse active
(contestor, contestāris, contestāri, contestatus, contestatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | contestor |
| II sing. | contestāris, contestāre |
| III sing. | contestātur |
| I plur. | contestāmur |
| II plur. | contestamĭni |
| III plur. | contestantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contestābar |
| II sing. | contestabāris, contestabāre |
| III sing. | contestabātur |
| I plur. | contestabāmur |
| II plur. | contestabamĭni |
| III plur. | contestabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contestābor |
| II sing. | contestabĕris, contestabĕre |
| III sing. | contestabĭtur |
| I plur. | contestabĭmur |
| II plur. | contestabimĭni |
| III plur. | contestabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | contestatus, a, um sum |
| II sing. | contestatus, a, um es |
| III sing. | contestatus, a, um est |
| I plur. | contestati, ae, a sumus |
| II plur. | contestati, ae, a estis |
| III plur. | contestati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contestatus, a, um eram |
| II sing. | contestatus, a, um eras |
| III sing. | contestatus, a, um erat |
| I plur. | contestati, ae, a eramus |
| II plur. | contestati, ae, a eratis |
| III plur. | contestati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contestatus, a, um ero |
| II sing. | contestatus, a, um eris |
| III sing. | contestatus, a, um erit |
| I plur. | contestati, ae, a erimus |
| II plur. | contestati, ae, a eritis |
| III plur. | contestati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | contester |
| II sing. | contestēris, contestēre |
| III sing. | contestētur |
| I plur. | contestēmur |
| II plur. | contestemĭni |
| III plur. | contestentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contestārer |
| II sing. | contestarēris, contestarēre |
| III sing. | contestarētur |
| I plur. | contestarēmur |
| II plur. | contestaremĭni |
| III plur. | contestarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contestatus, a, um sim |
| II sing. | contestatus, a, um sis |
| III sing. | contestatus, a, um sit |
| I plur. | contestati, ae, a simus |
| II plur. | contestati, ae, a sitis |
| III plur. | contestati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contestatus, a, um essem |
| II sing. | contestatus, a, um esses |
| III sing. | contestatus, a, um esset |
| I plur. | contestati, ae, a essemus |
| II plur. | contestati, ae, a essetis |
| III plur. | contestati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contestāre |
| II plur. | contestamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | contestātor |
| III sing. | contestātor |
| II plur. | |
| III plur. | contestantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| contestāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | contestatus, a, um esse |
| Plurale: | contestati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | contestatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contestatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contestans, antis |
| FUTUR |
| contestatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | contestatum |
| Passivo: | contestatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contestandi |
| Datif: | contestando |
| Accusatif: | contestandum |
| Ablatif: | contestando |
| |
| GERUNDIVO |
| contestandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTESTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|