Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | contexo |
| II sing. | contexis |
| III sing. | contexit |
| I plur. | contexĭmus |
| II plur. | contexĭtis |
| III plur. | contexunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contexēbam |
| II sing. | contexēbas |
| III sing. | contexēbat |
| I plur. | contexebāmus |
| II plur. | contexebātis |
| III plur. | contexēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contexam |
| II sing. | contexes |
| III sing. | contexet |
| I plur. | contexēmus |
| II plur. | contexētis |
| III plur. | contexent |
| PARFAIT |
| I sing. | contexui |
| II sing. | contexuisti |
| III sing. | contexuit |
| I plur. | contexuĭmus |
| II plur. | contexuistis |
| III plur. | contexuērunt, contexuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contexuĕram |
| II sing. | contexuĕras |
| III sing. | contexuĕrat |
| I plur. | contexuerāmus |
| II plur. | contexuerātis |
| III plur. | contexuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contexuĕro |
| II sing. | contexuĕris |
| III sing. | contexuĕrit |
| I plur. | contexuerĭmus |
| II plur. | contexuerĭtis |
| III plur. | contexuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | contexam |
| II sing. | contexas |
| III sing. | contexat |
| I plur. | contexāmus |
| II plur. | contexātis |
| III plur. | contexant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contexĕrem |
| II sing. | contexĕres |
| III sing. | contexĕret |
| I plur. | contexerēmus |
| II plur. | contexerētis |
| III plur. | contexĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | contexuĕrim |
| II sing. | contexuĕris |
| III sing. | contexuĕrit |
| I plur. | contexuerĭmus |
| II plur. | contexuerĭtis |
| III plur. | contexuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contexuissem |
| II sing. | contexuisses |
| III sing. | contexuisset |
| I plur. | contexuissēmus |
| II plur. | contexuissētis |
| III plur. | contexuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contexĕ |
| II plur. | contexĭte |
| FUTUR |
| II sing. | contexĭto |
| III sing. | contexĭto |
| II plur. | contexitōte |
| III plur. | contexunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contexens, entis |
| FUTUR |
| contextūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| contexĕre |
| PARFAIT |
| contexuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | contextūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contextūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contexendi |
| Datif: | contexendo |
| Accusatif: | ad contexendum |
| Ablatif: | contexendo |
| SUPIN |
| contextum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTEXO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|