Déclinaison / Conjugueur latin
contexor - Diathèse passive
(contexo, contexis, contexui, contexĕre, contextum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contexor |
| II sing. | contexĕris, contexĕre |
| III sing. | contexĭtur |
| I plur. | contexĭmur |
| II plur. | conteximĭni |
| III plur. | contexuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contexēbar |
| II sing. | contexebāris, contexebāre |
| III sing. | contexebātur |
| I plur. | contexebāmur |
| II plur. | contexebamĭni |
| III plur. | contexebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contexar |
| II sing. | contexēris, contexēre |
| III sing. | contexētur |
| I plur. | contexēmur |
| II plur. | contexemĭni |
| III plur. | contexentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contextus, a, um sum |
| II sing. | contextus, a, um es |
| III sing. | contextus, a, um est |
| I plur. | contexti, ae, a sumus |
| II plur. | contexti, ae, a estis |
| III plur. | contexti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contextus, a, um eram |
| II sing. | contextus, a, um eras |
| III sing. | contextus, a, um erat |
| I plur. | contexti, ae, a eramus |
| II plur. | contexti, ae, a eratis |
| III plur. | contexti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contextus, a, um ero |
| II sing. | contextus, a, um eris |
| III sing. | contextus, a, um erit |
| I plur. | contexti, ae, a erimus |
| II plur. | contexti, ae, a eritis |
| III plur. | contexti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | contexar |
| II sing. | contexāris, contexāre |
| III sing. | contexātur |
| I plur. | contexāmur |
| II plur. | contexamĭni |
| III plur. | contexantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contexĕrer |
| II sing. | contexerēris, contexerēre |
| III sing. | contexerētur |
| I plur. | contexerēmur |
| II plur. | contexeremĭni |
| III plur. | contexerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contextus, a, um sim |
| II sing. | contextus, a, um sis |
| III sing. | contextus, a, um sit |
| I plur. | contexti, ae, a simus |
| II plur. | contexti, ae, a sitis |
| III plur. | contexti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contextus, a, um essem |
| II sing. | contextus, a, um esses |
| III sing. | contextus, a, um esset |
| I plur. | contexti, ae, a essemus |
| II plur. | contexti, ae, a essetis |
| III plur. | contexti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contexĕre |
| II plur. | conteximĭni |
| FUTUR |
| II sing. | contexĭtor |
| III sing. | contexĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | contexuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| contextus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| contexi |
| PARFAIT |
| Singolare: | contextus, a, um esse |
| Plurale: | contexti, ae, a esse |
| FUTUR |
| contextum esse |
| GERUNDIVO |
| contexendus, a, um |
| SUPIN |
| contextu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTEXOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|