Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | contignor |
| II sing. | contignāris, contignāre |
| III sing. | contignātur |
| I plur. | contignāmur |
| II plur. | contignamĭni |
| III plur. | contignantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contignābar |
| II sing. | contignabāris, contignabāre |
| III sing. | contignabātur |
| I plur. | contignabāmur |
| II plur. | contignabamĭni |
| III plur. | contignabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contignābor |
| II sing. | contignabĕris, contignabĕre |
| III sing. | contignabĭtur |
| I plur. | contignabĭmur |
| II plur. | contignabimĭni |
| III plur. | contignabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | contignatus, a, um sum |
| II sing. | contignatus, a, um es |
| III sing. | contignatus, a, um est |
| I plur. | contignati, ae, a sumus |
| II plur. | contignati, ae, a estis |
| III plur. | contignati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contignatus, a, um eram |
| II sing. | contignatus, a, um eras |
| III sing. | contignatus, a, um erat |
| I plur. | contignati, ae, a eramus |
| II plur. | contignati, ae, a eratis |
| III plur. | contignati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contignatus, a, um ero |
| II sing. | contignatus, a, um eris |
| III sing. | contignatus, a, um erit |
| I plur. | contignati, ae, a erimus |
| II plur. | contignati, ae, a eritis |
| III plur. | contignati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | contigner |
| II sing. | contignēris, contignēre |
| III sing. | contignētur |
| I plur. | contignēmur |
| II plur. | contignemĭni |
| III plur. | contignentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contignārer |
| II sing. | contignarēris, contignarēre |
| III sing. | contignarētur |
| I plur. | contignarēmur |
| II plur. | contignaremĭni |
| III plur. | contignarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contignatus, a, um sim |
| II sing. | contignatus, a, um sis |
| III sing. | contignatus, a, um sit |
| I plur. | contignati, ae, a simus |
| II plur. | contignati, ae, a sitis |
| III plur. | contignati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contignatus, a, um essem |
| II sing. | contignatus, a, um esses |
| III sing. | contignatus, a, um esset |
| I plur. | contignati, ae, a essemus |
| II plur. | contignati, ae, a essetis |
| III plur. | contignati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contignāre |
| II plur. | contignamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | contignātor |
| III sing. | contignātor |
| II plur. | |
| III plur. | contignantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| contignatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| contignāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | contignatus, a, um esse |
| Plurale: | contignati, ae, a esse |
| FUTUR |
| contignatum esse |
| GERUNDIVO |
| contignandus, a, um | |