Déclinaison / Conjugueur latin
convulnĕro - Diathèse active
(convulnĕro, convulnĕras, convulneravi, convulnĕrāre, convulneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | convulnĕro |
| II sing. | convulnĕras |
| III sing. | convulnĕrat |
| I plur. | convulnĕrāmus |
| II plur. | convulnĕrātis |
| III plur. | convulnĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convulnĕrābam |
| II sing. | convulnĕrābas |
| III sing. | convulnĕrābat |
| I plur. | convulnĕrabāmus |
| II plur. | convulnĕrabātis |
| III plur. | convulnĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | convulnĕrābo |
| II sing. | convulnĕrābis |
| III sing. | convulnĕrābit |
| I plur. | convulnĕrabĭmus |
| II plur. | convulnĕrabĭtis |
| III plur. | convulnĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | convulneravi |
| II sing. | convulneravisti |
| III sing. | convulneravit |
| I plur. | convulneravĭmus |
| II plur. | convulneravistis |
| III plur. | convulneravērunt, convulneravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convulneravĕram |
| II sing. | convulneravĕras |
| III sing. | convulneravĕrat |
| I plur. | convulneraverāmus |
| II plur. | convulneraverātis |
| III plur. | convulneravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | convulneravĕro |
| II sing. | convulneravĕris |
| III sing. | convulneravĕrit |
| I plur. | convulneraverĭmus |
| II plur. | convulneraverĭtis |
| III plur. | convulneravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | convulnĕrem |
| II sing. | convulnĕres |
| III sing. | convulnĕret |
| I plur. | convulnĕrēmus |
| II plur. | convulnĕrētis |
| III plur. | convulnĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convulnĕrārem |
| II sing. | convulnĕrāres |
| III sing. | convulnĕrāret |
| I plur. | convulnĕrarēmus |
| II plur. | convulnĕrarētis |
| III plur. | convulnĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | convulneravĕrim |
| II sing. | convulneravĕris |
| III sing. | convulneravĕrit |
| I plur. | convulneraverĭmus |
| II plur. | convulneraverĭtis |
| III plur. | convulneravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convulneravissem |
| II sing. | convulneravisses |
| III sing. | convulneravisset |
| I plur. | convulneravissēmus |
| II plur. | convulneravissētis |
| III plur. | convulneravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | convulnĕra |
| II plur. | convulnĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | convulnĕrāto |
| III sing. | convulnĕrāto |
| II plur. | convulnĕratōte |
| III plur. | convulnĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| convulnĕrans, antis |
| FUTUR |
| convulneratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| convulnĕrāre |
| PARFAIT |
| convulneravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | convulneratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | convulneratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | convulnĕrandi |
| Datif: | convulnĕrando |
| Accusatif: | ad convulnĕrandum |
| Ablatif: | convulnĕrando |
| SUPIN |
| convulneratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONVULNERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|