Déclinaison / Conjugueur latin
convulnĕror - Diathèse passive
(convulnĕro, convulnĕras, convulneravi, convulnĕrāre, convulneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | convulnĕror |
| II sing. | convulnĕrāris, convulnĕrāre |
| III sing. | convulnĕrātur |
| I plur. | convulnĕrāmur |
| II plur. | convulnĕramĭni |
| III plur. | convulnĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convulnĕrābar |
| II sing. | convulnĕrabāris, convulnĕrabāre |
| III sing. | convulnĕrabātur |
| I plur. | convulnĕrabāmur |
| II plur. | convulnĕrabamĭni |
| III plur. | convulnĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | convulnĕrābor |
| II sing. | convulnĕrabĕris, convulnĕrabĕre |
| III sing. | convulnĕrabĭtur |
| I plur. | convulnĕrabĭmur |
| II plur. | convulnĕrabimĭni |
| III plur. | convulnĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | convulneratus, a, um sum |
| II sing. | convulneratus, a, um es |
| III sing. | convulneratus, a, um est |
| I plur. | convulnerati, ae, a sumus |
| II plur. | convulnerati, ae, a estis |
| III plur. | convulnerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convulneratus, a, um eram |
| II sing. | convulneratus, a, um eras |
| III sing. | convulneratus, a, um erat |
| I plur. | convulnerati, ae, a eramus |
| II plur. | convulnerati, ae, a eratis |
| III plur. | convulnerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | convulneratus, a, um ero |
| II sing. | convulneratus, a, um eris |
| III sing. | convulneratus, a, um erit |
| I plur. | convulnerati, ae, a erimus |
| II plur. | convulnerati, ae, a eritis |
| III plur. | convulnerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | convulnĕrer |
| II sing. | convulnĕrēris, convulnĕrēre |
| III sing. | convulnĕrētur |
| I plur. | convulnĕrēmur |
| II plur. | convulnĕremĭni |
| III plur. | convulnĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convulnĕrārer |
| II sing. | convulnĕrarēris, convulnĕrarēre |
| III sing. | convulnĕrarētur |
| I plur. | convulnĕrarēmur |
| II plur. | convulnĕraremĭni |
| III plur. | convulnĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | convulneratus, a, um sim |
| II sing. | convulneratus, a, um sis |
| III sing. | convulneratus, a, um sit |
| I plur. | convulnerati, ae, a simus |
| II plur. | convulnerati, ae, a sitis |
| III plur. | convulnerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convulneratus, a, um essem |
| II sing. | convulneratus, a, um esses |
| III sing. | convulneratus, a, um esset |
| I plur. | convulnerati, ae, a essemus |
| II plur. | convulnerati, ae, a essetis |
| III plur. | convulnerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | convulnĕrāre |
| II plur. | convulnĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | convulnĕrātor |
| III sing. | convulnĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | convulnĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| convulneratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| convulnĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | convulneratus, a, um esse |
| Plurale: | convulnerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| convulneratum esse |
| GERUNDIVO |
| convulnĕrandus, a, um | |