Déclinaison / Conjugueur latin
corrōbŏro - Diathèse active
(corrōbŏro, corrōbŏras, corroboravi, corrōbŏrāre, corroboratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | corrōbŏro |
| II sing. | corrōbŏras |
| III sing. | corrōbŏrat |
| I plur. | corrōbŏrāmus |
| II plur. | corrōbŏrātis |
| III plur. | corrōbŏrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | corrōbŏrābam |
| II sing. | corrōbŏrābas |
| III sing. | corrōbŏrābat |
| I plur. | corrōbŏrabāmus |
| II plur. | corrōbŏrabātis |
| III plur. | corrōbŏrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | corrōbŏrābo |
| II sing. | corrōbŏrābis |
| III sing. | corrōbŏrābit |
| I plur. | corrōbŏrabĭmus |
| II plur. | corrōbŏrabĭtis |
| III plur. | corrōbŏrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | corroboravi |
| II sing. | corroboravisti |
| III sing. | corroboravit |
| I plur. | corroboravĭmus |
| II plur. | corroboravistis |
| III plur. | corroboravērunt, corroboravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | corroboravĕram |
| II sing. | corroboravĕras |
| III sing. | corroboravĕrat |
| I plur. | corroboraverāmus |
| II plur. | corroboraverātis |
| III plur. | corroboravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | corroboravĕro |
| II sing. | corroboravĕris |
| III sing. | corroboravĕrit |
| I plur. | corroboraverĭmus |
| II plur. | corroboraverĭtis |
| III plur. | corroboravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | corrōbŏrem |
| II sing. | corrōbŏres |
| III sing. | corrōbŏret |
| I plur. | corrōbŏrēmus |
| II plur. | corrōbŏrētis |
| III plur. | corrōbŏrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | corrōbŏrārem |
| II sing. | corrōbŏrāres |
| III sing. | corrōbŏrāret |
| I plur. | corrōbŏrarēmus |
| II plur. | corrōbŏrarētis |
| III plur. | corrōbŏrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | corroboravĕrim |
| II sing. | corroboravĕris |
| III sing. | corroboravĕrit |
| I plur. | corroboraverĭmus |
| II plur. | corroboraverĭtis |
| III plur. | corroboravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | corroboravissem |
| II sing. | corroboravisses |
| III sing. | corroboravisset |
| I plur. | corroboravissēmus |
| II plur. | corroboravissētis |
| III plur. | corroboravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | corrōbŏra |
| II plur. | corrōbŏrāte |
| FUTUR |
| II sing. | corrōbŏrāto |
| III sing. | corrōbŏrāto |
| II plur. | corrōbŏratōte |
| III plur. | corrōbŏranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| corrōbŏrans, antis |
| FUTUR |
| corroboratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| corrōbŏrāre |
| PARFAIT |
| corroboravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | corroboratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | corroboratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | corrōbŏrandi |
| Datif: | corrōbŏrando |
| Accusatif: | ad corrōbŏrandum |
| Ablatif: | corrōbŏrando |
| SUPIN |
| corroboratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CORROBORO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|