Déclinaison / Conjugueur latin
damnĭfĭco - Diathèse active
(damnĭfĭco, damnĭfĭcas, damnificavi, damnĭfĭcāre, damnificatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | damnĭfĭco |
| II sing. | damnĭfĭcas |
| III sing. | damnĭfĭcat |
| I plur. | damnĭfĭcāmus |
| II plur. | damnĭfĭcātis |
| III plur. | damnĭfĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | damnĭfĭcābam |
| II sing. | damnĭfĭcābas |
| III sing. | damnĭfĭcābat |
| I plur. | damnĭfĭcabāmus |
| II plur. | damnĭfĭcabātis |
| III plur. | damnĭfĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | damnĭfĭcābo |
| II sing. | damnĭfĭcābis |
| III sing. | damnĭfĭcābit |
| I plur. | damnĭfĭcabĭmus |
| II plur. | damnĭfĭcabĭtis |
| III plur. | damnĭfĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | damnificavi |
| II sing. | damnificavisti |
| III sing. | damnificavit |
| I plur. | damnificavĭmus |
| II plur. | damnificavistis |
| III plur. | damnificavērunt, damnificavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | damnificavĕram |
| II sing. | damnificavĕras |
| III sing. | damnificavĕrat |
| I plur. | damnificaverāmus |
| II plur. | damnificaverātis |
| III plur. | damnificavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | damnificavĕro |
| II sing. | damnificavĕris |
| III sing. | damnificavĕrit |
| I plur. | damnificaverĭmus |
| II plur. | damnificaverĭtis |
| III plur. | damnificavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | damnĭfĭcem |
| II sing. | damnĭfĭces |
| III sing. | damnĭfĭcet |
| I plur. | damnĭfĭcēmus |
| II plur. | damnĭfĭcētis |
| III plur. | damnĭfĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | damnĭfĭcārem |
| II sing. | damnĭfĭcāres |
| III sing. | damnĭfĭcāret |
| I plur. | damnĭfĭcarēmus |
| II plur. | damnĭfĭcarētis |
| III plur. | damnĭfĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | damnificavĕrim |
| II sing. | damnificavĕris |
| III sing. | damnificavĕrit |
| I plur. | damnificaverĭmus |
| II plur. | damnificaverĭtis |
| III plur. | damnificavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | damnificavissem |
| II sing. | damnificavisses |
| III sing. | damnificavisset |
| I plur. | damnificavissēmus |
| II plur. | damnificavissētis |
| III plur. | damnificavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | damnĭfĭca |
| II plur. | damnĭfĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | damnĭfĭcāto |
| III sing. | damnĭfĭcāto |
| II plur. | damnĭfĭcatōte |
| III plur. | damnĭfĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| damnĭfĭcans, antis |
| FUTUR |
| damnificatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| damnĭfĭcāre |
| PARFAIT |
| damnificavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | damnificatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | damnificatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | damnĭfĭcandi |
| Datif: | damnĭfĭcando |
| Accusatif: | ad damnĭfĭcandum |
| Ablatif: | damnĭfĭcando |
| SUPIN |
| damnificatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DAMNIFICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|