Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕăcĭnor |
| II sing. | dĕăcĭnāris, dĕăcĭnāre |
| III sing. | dĕăcĭnātur |
| I plur. | dĕăcĭnāmur |
| II plur. | dĕăcĭnamĭni |
| III plur. | dĕăcĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕăcĭnābar |
| II sing. | dĕăcĭnabāris, dĕăcĭnabāre |
| III sing. | dĕăcĭnabātur |
| I plur. | dĕăcĭnabāmur |
| II plur. | dĕăcĭnabamĭni |
| III plur. | dĕăcĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dĕăcĭnābor |
| II sing. | dĕăcĭnabĕris, dĕăcĭnabĕre |
| III sing. | dĕăcĭnabĭtur |
| I plur. | dĕăcĭnabĭmur |
| II plur. | dĕăcĭnabimĭni |
| III plur. | dĕăcĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | deacinatus, a, um sum |
| II sing. | deacinatus, a, um es |
| III sing. | deacinatus, a, um est |
| I plur. | deacinati, ae, a sumus |
| II plur. | deacinati, ae, a estis |
| III plur. | deacinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deacinatus, a, um eram |
| II sing. | deacinatus, a, um eras |
| III sing. | deacinatus, a, um erat |
| I plur. | deacinati, ae, a eramus |
| II plur. | deacinati, ae, a eratis |
| III plur. | deacinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deacinatus, a, um ero |
| II sing. | deacinatus, a, um eris |
| III sing. | deacinatus, a, um erit |
| I plur. | deacinati, ae, a erimus |
| II plur. | deacinati, ae, a eritis |
| III plur. | deacinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕăcĭner |
| II sing. | dĕăcĭnēris, dĕăcĭnēre |
| III sing. | dĕăcĭnētur |
| I plur. | dĕăcĭnēmur |
| II plur. | dĕăcĭnemĭni |
| III plur. | dĕăcĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕăcĭnārer |
| II sing. | dĕăcĭnarēris, dĕăcĭnarēre |
| III sing. | dĕăcĭnarētur |
| I plur. | dĕăcĭnarēmur |
| II plur. | dĕăcĭnaremĭni |
| III plur. | dĕăcĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | deacinatus, a, um sim |
| II sing. | deacinatus, a, um sis |
| III sing. | deacinatus, a, um sit |
| I plur. | deacinati, ae, a simus |
| II plur. | deacinati, ae, a sitis |
| III plur. | deacinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deacinatus, a, um essem |
| II sing. | deacinatus, a, um esses |
| III sing. | deacinatus, a, um esset |
| I plur. | deacinati, ae, a essemus |
| II plur. | deacinati, ae, a essetis |
| III plur. | deacinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dĕăcĭnāre |
| II plur. | dĕăcĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dĕăcĭnātor |
| III sing. | dĕăcĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | dĕăcĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| deacinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dĕăcĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | deacinatus, a, um esse |
| Plurale: | deacinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| deacinatum esse |
| GERUNDIVO |
| dĕăcĭnandus, a, um | |