Déclinaison / Conjugueur latin
dēcertor - Diathèse passive
(dēcerto, dēcertas, decertavi, dēcertāre, decertatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēcertor |
| II sing. | dēcertāris, dēcertāre |
| III sing. | dēcertātur |
| I plur. | dēcertāmur |
| II plur. | dēcertamĭni |
| III plur. | dēcertantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēcertābar |
| II sing. | dēcertabāris, dēcertabāre |
| III sing. | dēcertabātur |
| I plur. | dēcertabāmur |
| II plur. | dēcertabamĭni |
| III plur. | dēcertabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēcertābor |
| II sing. | dēcertabĕris, dēcertabĕre |
| III sing. | dēcertabĭtur |
| I plur. | dēcertabĭmur |
| II plur. | dēcertabimĭni |
| III plur. | dēcertabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | decertatus, a, um sum |
| II sing. | decertatus, a, um es |
| III sing. | decertatus, a, um est |
| I plur. | decertati, ae, a sumus |
| II plur. | decertati, ae, a estis |
| III plur. | decertati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | decertatus, a, um eram |
| II sing. | decertatus, a, um eras |
| III sing. | decertatus, a, um erat |
| I plur. | decertati, ae, a eramus |
| II plur. | decertati, ae, a eratis |
| III plur. | decertati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | decertatus, a, um ero |
| II sing. | decertatus, a, um eris |
| III sing. | decertatus, a, um erit |
| I plur. | decertati, ae, a erimus |
| II plur. | decertati, ae, a eritis |
| III plur. | decertati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēcerter |
| II sing. | dēcertēris, dēcertēre |
| III sing. | dēcertētur |
| I plur. | dēcertēmur |
| II plur. | dēcertemĭni |
| III plur. | dēcertentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēcertārer |
| II sing. | dēcertarēris, dēcertarēre |
| III sing. | dēcertarētur |
| I plur. | dēcertarēmur |
| II plur. | dēcertaremĭni |
| III plur. | dēcertarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | decertatus, a, um sim |
| II sing. | decertatus, a, um sis |
| III sing. | decertatus, a, um sit |
| I plur. | decertati, ae, a simus |
| II plur. | decertati, ae, a sitis |
| III plur. | decertati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | decertatus, a, um essem |
| II sing. | decertatus, a, um esses |
| III sing. | decertatus, a, um esset |
| I plur. | decertati, ae, a essemus |
| II plur. | decertati, ae, a essetis |
| III plur. | decertati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēcertāre |
| II plur. | dēcertamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēcertātor |
| III sing. | dēcertātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēcertantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| decertatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēcertāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | decertatus, a, um esse |
| Plurale: | decertati, ae, a esse |
| FUTUR |
| decertatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēcertandus, a, um |
| SUPIN |
| decertatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DECERTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|