Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dēdux |
| Gen. | deducis |
| Dat. | deduci |
| Acc. | deducem |
| Abl. | deduci |
| Voc. | dēdux |
| PLURIEL |
| Nom. | deduces |
| Gen. | deducĭum |
| Dat. | deducĭbus |
| Acc. | deduces |
| Abl. | deducĭbus |
| Voc. | deduces |
| SINGULIER |
| Nom. | dēdux |
| Gen. | deducis |
| Dat. | deduci |
| Acc. | deducem |
| Abl. | deduci |
| Voc. | dēdux |
| PLURIEL |
| Nom. | deduces |
| Gen. | deducĭum |
| Dat. | deducĭbus |
| Acc. | deduces |
| Abl. | deducĭbus |
| Voc. | deduces |
| SINGULIER |
| Nom. | dēdux |
| Gen. | deducis |
| Dat. | deduci |
| Acc. | dēdux |
| Abl. | deduci |
| Voc. | dēdux |
| PLURIEL |
| Nom. | deducĭa |
| Gen. | deducĭum |
| Dat. | deducĭbus |
| Acc. | deducĭa |
| Abl. | deducĭbus | |