Déclinaison / Conjugueur latin
dēfaecor - Diathèse passive
(dēfaeco, dēfaecas, defaecavi, dēfaecāre, defaecatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfaecor |
| II sing. | dēfaecāris, dēfaecāre |
| III sing. | dēfaecātur |
| I plur. | dēfaecāmur |
| II plur. | dēfaecamĭni |
| III plur. | dēfaecantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfaecābar |
| II sing. | dēfaecabāris, dēfaecabāre |
| III sing. | dēfaecabātur |
| I plur. | dēfaecabāmur |
| II plur. | dēfaecabamĭni |
| III plur. | dēfaecabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēfaecābor |
| II sing. | dēfaecabĕris, dēfaecabĕre |
| III sing. | dēfaecabĭtur |
| I plur. | dēfaecabĭmur |
| II plur. | dēfaecabimĭni |
| III plur. | dēfaecabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | defaecatus, a, um sum |
| II sing. | defaecatus, a, um es |
| III sing. | defaecatus, a, um est |
| I plur. | defaecati, ae, a sumus |
| II plur. | defaecati, ae, a estis |
| III plur. | defaecati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defaecatus, a, um eram |
| II sing. | defaecatus, a, um eras |
| III sing. | defaecatus, a, um erat |
| I plur. | defaecati, ae, a eramus |
| II plur. | defaecati, ae, a eratis |
| III plur. | defaecati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | defaecatus, a, um ero |
| II sing. | defaecatus, a, um eris |
| III sing. | defaecatus, a, um erit |
| I plur. | defaecati, ae, a erimus |
| II plur. | defaecati, ae, a eritis |
| III plur. | defaecati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfaecer |
| II sing. | dēfaecēris, dēfaecēre |
| III sing. | dēfaecētur |
| I plur. | dēfaecēmur |
| II plur. | dēfaecemĭni |
| III plur. | dēfaecentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfaecārer |
| II sing. | dēfaecarēris, dēfaecarēre |
| III sing. | dēfaecarētur |
| I plur. | dēfaecarēmur |
| II plur. | dēfaecaremĭni |
| III plur. | dēfaecarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | defaecatus, a, um sim |
| II sing. | defaecatus, a, um sis |
| III sing. | defaecatus, a, um sit |
| I plur. | defaecati, ae, a simus |
| II plur. | defaecati, ae, a sitis |
| III plur. | defaecati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defaecatus, a, um essem |
| II sing. | defaecatus, a, um esses |
| III sing. | defaecatus, a, um esset |
| I plur. | defaecati, ae, a essemus |
| II plur. | defaecati, ae, a essetis |
| III plur. | defaecati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēfaecāre |
| II plur. | dēfaecamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēfaecātor |
| III sing. | dēfaecātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēfaecantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| defaecatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēfaecāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | defaecatus, a, um esse |
| Plurale: | defaecati, ae, a esse |
| FUTUR |
| defaecatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēfaecandus, a, um | |