Déclinaison / Conjugueur latin
dēfaenero - Diathèse active
(dēfaenero, dēfaeneras, defaeneravi, dēfaenerāre, defaeneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfaenero |
| II sing. | dēfaeneras |
| III sing. | dēfaenerat |
| I plur. | dēfaenerāmus |
| II plur. | dēfaenerātis |
| III plur. | dēfaenerant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfaenerābam |
| II sing. | dēfaenerābas |
| III sing. | dēfaenerābat |
| I plur. | dēfaenerabāmus |
| II plur. | dēfaenerabātis |
| III plur. | dēfaenerābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēfaenerābo |
| II sing. | dēfaenerābis |
| III sing. | dēfaenerābit |
| I plur. | dēfaenerabĭmus |
| II plur. | dēfaenerabĭtis |
| III plur. | dēfaenerābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | defaeneravi |
| II sing. | defaeneravisti |
| III sing. | defaeneravit |
| I plur. | defaeneravĭmus |
| II plur. | defaeneravistis |
| III plur. | defaeneravērunt, defaeneravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defaeneravĕram |
| II sing. | defaeneravĕras |
| III sing. | defaeneravĕrat |
| I plur. | defaeneraverāmus |
| II plur. | defaeneraverātis |
| III plur. | defaeneravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | defaeneravĕro |
| II sing. | defaeneravĕris |
| III sing. | defaeneravĕrit |
| I plur. | defaeneraverĭmus |
| II plur. | defaeneraverĭtis |
| III plur. | defaeneravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfaenerem |
| II sing. | dēfaeneres |
| III sing. | dēfaeneret |
| I plur. | dēfaenerēmus |
| II plur. | dēfaenerētis |
| III plur. | dēfaenerent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfaenerārem |
| II sing. | dēfaenerāres |
| III sing. | dēfaenerāret |
| I plur. | dēfaenerarēmus |
| II plur. | dēfaenerarētis |
| III plur. | dēfaenerārent |
| PARFAIT |
| I sing. | defaeneravĕrim |
| II sing. | defaeneravĕris |
| III sing. | defaeneravĕrit |
| I plur. | defaeneraverĭmus |
| II plur. | defaeneraverĭtis |
| III plur. | defaeneravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defaeneravissem |
| II sing. | defaeneravisses |
| III sing. | defaeneravisset |
| I plur. | defaeneravissēmus |
| II plur. | defaeneravissētis |
| III plur. | defaeneravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēfaenera |
| II plur. | dēfaenerāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēfaenerāto |
| III sing. | dēfaenerāto |
| II plur. | dēfaeneratōte |
| III plur. | dēfaeneranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēfaenerans, antis |
| FUTUR |
| defaeneratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēfaenerāre |
| PARFAIT |
| defaeneravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | defaeneratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | defaeneratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēfaenerandi |
| Datif: | dēfaenerando |
| Accusatif: | ad dēfaenerandum |
| Ablatif: | dēfaenerando |
| SUPIN |
| defaeneratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEFAENERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|