Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfrĭco |
| II sing. | dēfrĭcas |
| III sing. | dēfrĭcat |
| I plur. | dēfrĭcāmus |
| II plur. | dēfrĭcātis |
| III plur. | dēfrĭcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfrĭcābam |
| II sing. | dēfrĭcābas |
| III sing. | dēfrĭcābat |
| I plur. | dēfrĭcabāmus |
| II plur. | dēfrĭcabātis |
| III plur. | dēfrĭcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēfrĭcābo |
| II sing. | dēfrĭcābis |
| III sing. | dēfrĭcābit |
| I plur. | dēfrĭcabĭmus |
| II plur. | dēfrĭcabĭtis |
| III plur. | dēfrĭcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | defricui |
| II sing. | defricuisti |
| III sing. | defricuit |
| I plur. | defricuĭmus |
| II plur. | defricuistis |
| III plur. | defricuērunt, defricuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defricuĕram |
| II sing. | defricuĕras |
| III sing. | defricuĕrat |
| I plur. | defricuerāmus |
| II plur. | defricuerātis |
| III plur. | defricuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | defricuĕro |
| II sing. | defricuĕris |
| III sing. | defricuĕrit |
| I plur. | defricuerĭmus |
| II plur. | defricuerĭtis |
| III plur. | defricuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfrĭcem |
| II sing. | dēfrĭces |
| III sing. | dēfrĭcet |
| I plur. | dēfrĭcēmus |
| II plur. | dēfrĭcētis |
| III plur. | dēfrĭcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfrĭcārem |
| II sing. | dēfrĭcāres |
| III sing. | dēfrĭcāret |
| I plur. | dēfrĭcarēmus |
| II plur. | dēfrĭcarētis |
| III plur. | dēfrĭcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | defricuĕrim |
| II sing. | defricuĕris |
| III sing. | defricuĕrit |
| I plur. | defricuerĭmus |
| II plur. | defricuerĭtis |
| III plur. | defricuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defricuissem |
| II sing. | defricuisses |
| III sing. | defricuisset |
| I plur. | defricuissēmus |
| II plur. | defricuissētis |
| III plur. | defricuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēfrĭca |
| II plur. | dēfrĭcāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēfrĭcāto |
| III sing. | dēfrĭcāto |
| II plur. | dēfrĭcatōte |
| III plur. | dēfrĭcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēfrĭcans, antis |
| FUTUR |
| defricatūrūs o defrictūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēfrĭcāre |
| PARFAIT |
| defricuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | defricatūrūm o defrictūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | defricatūros o defrictūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēfrĭcandi |
| Datif: | dēfrĭcando |
| Accusatif: | ad dēfrĭcandum |
| Ablatif: | dēfrĭcando |
| SUPIN |
| defricatum o defrictum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEFRICO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|