Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dehortatorius |
| Gen. | dehortatorii |
| Dat. | dehortatorio |
| Acc. | dehortatorium |
| Abl. | dehortatorio |
| Voc. | dehortatorie |
| PLURIEL |
| Nom. | dehortatorii |
| Gen. | dehortatoriōrum |
| Dat. | dehortatoriis |
| Acc. | dehortatorios |
| Abl. | dehortatoriis |
| Voc. | dehortatorii |
| SINGULIER |
| Nom. | dehortatoriă |
| Gen. | dehortatoriae |
| Dat. | dehortatoriae |
| Acc. | dehortatoriam |
| Abl. | dehortatoriā |
| Voc. | dehortatoriă |
| PLURIEL |
| Nom. | dehortatoriae |
| Gen. | dehortatoriārum |
| Dat. | dehortatoriis |
| Acc. | dehortatorias |
| Abl. | dehortatoriis |
| Voc. | dehortatoriae |
| SINGULIER |
| Nom. | dehortatorium |
| Gen. | dehortatorii |
| Dat. | dehortatorio |
| Acc. | dehortatorium |
| Abl. | dehortatorio |
| Voc. | dehortatorium |
| PLURIEL |
| Nom. | dehortatoria |
| Gen. | dehortatoriōrum |
| Dat. | dehortatoriis |
| Acc. | dehortatoria |
| Abl. | dehortatoriis | |