Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dehortativus |
| Gen. | dehortativi |
| Dat. | dehortativo |
| Acc. | dehortativum |
| Abl. | dehortativo |
| Voc. | dehortative |
| PLURIEL |
| Nom. | dehortativi |
| Gen. | dehortativōrum |
| Dat. | dehortativis |
| Acc. | dehortativos |
| Abl. | dehortativis |
| Voc. | dehortativi |
| SINGULIER |
| Nom. | dehortativă |
| Gen. | dehortativae |
| Dat. | dehortativae |
| Acc. | dehortativam |
| Abl. | dehortativā |
| Voc. | dehortativă |
| PLURIEL |
| Nom. | dehortativae |
| Gen. | dehortativārum |
| Dat. | dehortativis |
| Acc. | dehortativas |
| Abl. | dehortativis |
| Voc. | dehortativae |
| SINGULIER |
| Nom. | dehortativum |
| Gen. | dehortativi |
| Dat. | dehortativo |
| Acc. | dehortativum |
| Abl. | dehortativo |
| Voc. | dehortativum |
| PLURIEL |
| Nom. | dehortativa |
| Gen. | dehortativōrum |
| Dat. | dehortativis |
| Acc. | dehortativa |
| Abl. | dehortativis | |