Déclinaison / Conjugueur latin
dĕhŏnestor - Diathèse passive
(dĕhŏnesto, dĕhŏnestas, dehonestavi, dĕhŏnestāre, dehonestatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕhŏnestor |
| II sing. | dĕhŏnestāris, dĕhŏnestāre |
| III sing. | dĕhŏnestātur |
| I plur. | dĕhŏnestāmur |
| II plur. | dĕhŏnestamĭni |
| III plur. | dĕhŏnestantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕhŏnestābar |
| II sing. | dĕhŏnestabāris, dĕhŏnestabāre |
| III sing. | dĕhŏnestabātur |
| I plur. | dĕhŏnestabāmur |
| II plur. | dĕhŏnestabamĭni |
| III plur. | dĕhŏnestabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dĕhŏnestābor |
| II sing. | dĕhŏnestabĕris, dĕhŏnestabĕre |
| III sing. | dĕhŏnestabĭtur |
| I plur. | dĕhŏnestabĭmur |
| II plur. | dĕhŏnestabimĭni |
| III plur. | dĕhŏnestabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | dehonestatus, a, um sum |
| II sing. | dehonestatus, a, um es |
| III sing. | dehonestatus, a, um est |
| I plur. | dehonestati, ae, a sumus |
| II plur. | dehonestati, ae, a estis |
| III plur. | dehonestati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dehonestatus, a, um eram |
| II sing. | dehonestatus, a, um eras |
| III sing. | dehonestatus, a, um erat |
| I plur. | dehonestati, ae, a eramus |
| II plur. | dehonestati, ae, a eratis |
| III plur. | dehonestati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dehonestatus, a, um ero |
| II sing. | dehonestatus, a, um eris |
| III sing. | dehonestatus, a, um erit |
| I plur. | dehonestati, ae, a erimus |
| II plur. | dehonestati, ae, a eritis |
| III plur. | dehonestati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕhŏnester |
| II sing. | dĕhŏnestēris, dĕhŏnestēre |
| III sing. | dĕhŏnestētur |
| I plur. | dĕhŏnestēmur |
| II plur. | dĕhŏnestemĭni |
| III plur. | dĕhŏnestentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕhŏnestārer |
| II sing. | dĕhŏnestarēris, dĕhŏnestarēre |
| III sing. | dĕhŏnestarētur |
| I plur. | dĕhŏnestarēmur |
| II plur. | dĕhŏnestaremĭni |
| III plur. | dĕhŏnestarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dehonestatus, a, um sim |
| II sing. | dehonestatus, a, um sis |
| III sing. | dehonestatus, a, um sit |
| I plur. | dehonestati, ae, a simus |
| II plur. | dehonestati, ae, a sitis |
| III plur. | dehonestati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dehonestatus, a, um essem |
| II sing. | dehonestatus, a, um esses |
| III sing. | dehonestatus, a, um esset |
| I plur. | dehonestati, ae, a essemus |
| II plur. | dehonestati, ae, a essetis |
| III plur. | dehonestati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dĕhŏnestāre |
| II plur. | dĕhŏnestamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dĕhŏnestātor |
| III sing. | dĕhŏnestātor |
| II plur. | |
| III plur. | dĕhŏnestantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dehonestatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dĕhŏnestāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | dehonestatus, a, um esse |
| Plurale: | dehonestati, ae, a esse |
| FUTUR |
| dehonestatum esse |
| GERUNDIVO |
| dĕhŏnestandus, a, um | |