Déclinaison / Conjugueur latin
dĕhŏnesto - Diathèse active
(dĕhŏnesto, dĕhŏnestas, dehonestavi, dĕhŏnestāre, dehonestatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕhŏnesto |
| II sing. | dĕhŏnestas |
| III sing. | dĕhŏnestat |
| I plur. | dĕhŏnestāmus |
| II plur. | dĕhŏnestātis |
| III plur. | dĕhŏnestant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕhŏnestābam |
| II sing. | dĕhŏnestābas |
| III sing. | dĕhŏnestābat |
| I plur. | dĕhŏnestabāmus |
| II plur. | dĕhŏnestabātis |
| III plur. | dĕhŏnestābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dĕhŏnestābo |
| II sing. | dĕhŏnestābis |
| III sing. | dĕhŏnestābit |
| I plur. | dĕhŏnestabĭmus |
| II plur. | dĕhŏnestabĭtis |
| III plur. | dĕhŏnestābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | dehonestavi |
| II sing. | dehonestavisti |
| III sing. | dehonestavit |
| I plur. | dehonestavĭmus |
| II plur. | dehonestavistis |
| III plur. | dehonestavērunt, dehonestavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dehonestavĕram |
| II sing. | dehonestavĕras |
| III sing. | dehonestavĕrat |
| I plur. | dehonestaverāmus |
| II plur. | dehonestaverātis |
| III plur. | dehonestavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dehonestavĕro |
| II sing. | dehonestavĕris |
| III sing. | dehonestavĕrit |
| I plur. | dehonestaverĭmus |
| II plur. | dehonestaverĭtis |
| III plur. | dehonestavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dĕhŏnestem |
| II sing. | dĕhŏnestes |
| III sing. | dĕhŏnestet |
| I plur. | dĕhŏnestēmus |
| II plur. | dĕhŏnestētis |
| III plur. | dĕhŏnestent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dĕhŏnestārem |
| II sing. | dĕhŏnestāres |
| III sing. | dĕhŏnestāret |
| I plur. | dĕhŏnestarēmus |
| II plur. | dĕhŏnestarētis |
| III plur. | dĕhŏnestārent |
| PARFAIT |
| I sing. | dehonestavĕrim |
| II sing. | dehonestavĕris |
| III sing. | dehonestavĕrit |
| I plur. | dehonestaverĭmus |
| II plur. | dehonestaverĭtis |
| III plur. | dehonestavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dehonestavissem |
| II sing. | dehonestavisses |
| III sing. | dehonestavisset |
| I plur. | dehonestavissēmus |
| II plur. | dehonestavissētis |
| III plur. | dehonestavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dĕhŏnesta |
| II plur. | dĕhŏnestāte |
| FUTUR |
| II sing. | dĕhŏnestāto |
| III sing. | dĕhŏnestāto |
| II plur. | dĕhŏnestatōte |
| III plur. | dĕhŏnestanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dĕhŏnestans, antis |
| FUTUR |
| dehonestatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dĕhŏnestāre |
| PARFAIT |
| dehonestavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | dehonestatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | dehonestatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dĕhŏnestandi |
| Datif: | dĕhŏnestando |
| Accusatif: | ad dĕhŏnestandum |
| Ablatif: | dĕhŏnestando |
| SUPIN |
| dehonestatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEHONESTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|