Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | dĕinceps |
| Gen. | deincipitis |
| Dat. | deincipiti |
| Acc. | deincipitem |
| Abl. | deincipiti |
| Voc. | dĕinceps |
| PLURIEL |
| Nom. | deincipites |
| Gen. | deincipitĭum |
| Dat. | deincipitĭbus |
| Acc. | deincipites |
| Abl. | deincipitĭbus |
| Voc. | deincipites |
| SINGULIER |
| Nom. | dĕinceps |
| Gen. | deincipitis |
| Dat. | deincipiti |
| Acc. | deincipitem |
| Abl. | deincipiti |
| Voc. | dĕinceps |
| PLURIEL |
| Nom. | deincipites |
| Gen. | deincipitĭum |
| Dat. | deincipitĭbus |
| Acc. | deincipites |
| Abl. | deincipitĭbus |
| Voc. | deincipites |
| SINGULIER |
| Nom. | dĕinceps |
| Gen. | deincipitis |
| Dat. | deincipiti |
| Acc. | dĕinceps |
| Abl. | deincipiti |
| Voc. | dĕinceps |
| PLURIEL |
| Nom. | deincipitĭa |
| Gen. | deincipitĭum |
| Dat. | deincipitĭbus |
| Acc. | deincipitĭa |
| Abl. | deincipitĭbus | |