Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | deificus |
| Gen. | deifici |
| Dat. | deifico |
| Acc. | deificum |
| Abl. | deifico |
| Voc. | deifice |
| PLURIEL |
| Nom. | deifici |
| Gen. | deificōrum |
| Dat. | deificis |
| Acc. | deificos |
| Abl. | deificis |
| Voc. | deifici |
| SINGULIER |
| Nom. | deifică |
| Gen. | deificae |
| Dat. | deificae |
| Acc. | deificam |
| Abl. | deificā |
| Voc. | deifică |
| PLURIEL |
| Nom. | deificae |
| Gen. | deificārum |
| Dat. | deificis |
| Acc. | deificas |
| Abl. | deificis |
| Voc. | deificae |
| SINGULIER |
| Nom. | deificum |
| Gen. | deifici |
| Dat. | deifico |
| Acc. | deificum |
| Abl. | deifico |
| Voc. | deificum |
| PLURIEL |
| Nom. | deifica |
| Gen. | deificōrum |
| Dat. | deificis |
| Acc. | deifica |
| Abl. | deificis | |