Déclinaison / Conjugueur latin
dēiuror - Diathèse passive
(dēiuro, dēiuras, deiuravi, dēiurāre, deiuratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēiuror |
| II sing. | dēiurāris, dēiurāre |
| III sing. | dēiurātur |
| I plur. | dēiurāmur |
| II plur. | dēiuramĭni |
| III plur. | dēiurantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēiurābar |
| II sing. | dēiurabāris, dēiurabāre |
| III sing. | dēiurabātur |
| I plur. | dēiurabāmur |
| II plur. | dēiurabamĭni |
| III plur. | dēiurabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēiurābor |
| II sing. | dēiurabĕris, dēiurabĕre |
| III sing. | dēiurabĭtur |
| I plur. | dēiurabĭmur |
| II plur. | dēiurabimĭni |
| III plur. | dēiurabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | deiuratus, a, um sum |
| II sing. | deiuratus, a, um es |
| III sing. | deiuratus, a, um est |
| I plur. | deiurati, ae, a sumus |
| II plur. | deiurati, ae, a estis |
| III plur. | deiurati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deiuratus, a, um eram |
| II sing. | deiuratus, a, um eras |
| III sing. | deiuratus, a, um erat |
| I plur. | deiurati, ae, a eramus |
| II plur. | deiurati, ae, a eratis |
| III plur. | deiurati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deiuratus, a, um ero |
| II sing. | deiuratus, a, um eris |
| III sing. | deiuratus, a, um erit |
| I plur. | deiurati, ae, a erimus |
| II plur. | deiurati, ae, a eritis |
| III plur. | deiurati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēiurer |
| II sing. | dēiurēris, dēiurēre |
| III sing. | dēiurētur |
| I plur. | dēiurēmur |
| II plur. | dēiuremĭni |
| III plur. | dēiurentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēiurārer |
| II sing. | dēiurarēris, dēiurarēre |
| III sing. | dēiurarētur |
| I plur. | dēiurarēmur |
| II plur. | dēiuraremĭni |
| III plur. | dēiurarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | deiuratus, a, um sim |
| II sing. | deiuratus, a, um sis |
| III sing. | deiuratus, a, um sit |
| I plur. | deiurati, ae, a simus |
| II plur. | deiurati, ae, a sitis |
| III plur. | deiurati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deiuratus, a, um essem |
| II sing. | deiuratus, a, um esses |
| III sing. | deiuratus, a, um esset |
| I plur. | deiurati, ae, a essemus |
| II plur. | deiurati, ae, a essetis |
| III plur. | deiurati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēiurāre |
| II plur. | dēiuramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēiurātor |
| III sing. | dēiurātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēiurantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| deiuratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēiurāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | deiuratus, a, um esse |
| Plurale: | deiurati, ae, a esse |
| FUTUR |
| deiuratum esse |
| GERUNDIVO |
| dēiurandus, a, um |
| SUPIN |
| deiuratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEIUROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|