Déclinaison / Conjugueur latin
dēlīmĭtor - Diathèse passive
(dēlīmĭto, dēlīmĭtas, delimitavi, dēlīmĭtāre, delimitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēlīmĭtor |
| II sing. | dēlīmĭtāris, dēlīmĭtāre |
| III sing. | dēlīmĭtātur |
| I plur. | dēlīmĭtāmur |
| II plur. | dēlīmĭtamĭni |
| III plur. | dēlīmĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēlīmĭtābar |
| II sing. | dēlīmĭtabāris, dēlīmĭtabāre |
| III sing. | dēlīmĭtabātur |
| I plur. | dēlīmĭtabāmur |
| II plur. | dēlīmĭtabamĭni |
| III plur. | dēlīmĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēlīmĭtābor |
| II sing. | dēlīmĭtabĕris, dēlīmĭtabĕre |
| III sing. | dēlīmĭtabĭtur |
| I plur. | dēlīmĭtabĭmur |
| II plur. | dēlīmĭtabimĭni |
| III plur. | dēlīmĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | delimitatus, a, um sum |
| II sing. | delimitatus, a, um es |
| III sing. | delimitatus, a, um est |
| I plur. | delimitati, ae, a sumus |
| II plur. | delimitati, ae, a estis |
| III plur. | delimitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | delimitatus, a, um eram |
| II sing. | delimitatus, a, um eras |
| III sing. | delimitatus, a, um erat |
| I plur. | delimitati, ae, a eramus |
| II plur. | delimitati, ae, a eratis |
| III plur. | delimitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | delimitatus, a, um ero |
| II sing. | delimitatus, a, um eris |
| III sing. | delimitatus, a, um erit |
| I plur. | delimitati, ae, a erimus |
| II plur. | delimitati, ae, a eritis |
| III plur. | delimitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēlīmĭter |
| II sing. | dēlīmĭtēris, dēlīmĭtēre |
| III sing. | dēlīmĭtētur |
| I plur. | dēlīmĭtēmur |
| II plur. | dēlīmĭtemĭni |
| III plur. | dēlīmĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēlīmĭtārer |
| II sing. | dēlīmĭtarēris, dēlīmĭtarēre |
| III sing. | dēlīmĭtarētur |
| I plur. | dēlīmĭtarēmur |
| II plur. | dēlīmĭtaremĭni |
| III plur. | dēlīmĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | delimitatus, a, um sim |
| II sing. | delimitatus, a, um sis |
| III sing. | delimitatus, a, um sit |
| I plur. | delimitati, ae, a simus |
| II plur. | delimitati, ae, a sitis |
| III plur. | delimitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | delimitatus, a, um essem |
| II sing. | delimitatus, a, um esses |
| III sing. | delimitatus, a, um esset |
| I plur. | delimitati, ae, a essemus |
| II plur. | delimitati, ae, a essetis |
| III plur. | delimitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēlīmĭtāre |
| II plur. | dēlīmĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēlīmĭtātor |
| III sing. | dēlīmĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēlīmĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| delimitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēlīmĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | delimitatus, a, um esse |
| Plurale: | delimitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| delimitatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēlīmĭtandus, a, um | |