Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dēmittor |
| II sing. | dēmittĕris, dēmittĕre |
| III sing. | dēmittĭtur |
| I plur. | dēmittĭmur |
| II plur. | dēmittimĭni |
| III plur. | dēmittuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēmittēbar |
| II sing. | dēmittebāris, dēmittebāre |
| III sing. | dēmittebātur |
| I plur. | dēmittebāmur |
| II plur. | dēmittebamĭni |
| III plur. | dēmittebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēmittar |
| II sing. | dēmittēris, dēmittēre |
| III sing. | dēmittētur |
| I plur. | dēmittēmur |
| II plur. | dēmittemĭni |
| III plur. | dēmittentur |
| PARFAIT |
| I sing. | demissus, a, um sum |
| II sing. | demissus, a, um es |
| III sing. | demissus, a, um est |
| I plur. | demissi, ae, a sumus |
| II plur. | demissi, ae, a estis |
| III plur. | demissi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | demissus, a, um eram |
| II sing. | demissus, a, um eras |
| III sing. | demissus, a, um erat |
| I plur. | demissi, ae, a eramus |
| II plur. | demissi, ae, a eratis |
| III plur. | demissi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | demissus, a, um ero |
| II sing. | demissus, a, um eris |
| III sing. | demissus, a, um erit |
| I plur. | demissi, ae, a erimus |
| II plur. | demissi, ae, a eritis |
| III plur. | demissi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēmittar |
| II sing. | dēmittāris, dēmittāre |
| III sing. | dēmittātur |
| I plur. | dēmittāmur |
| II plur. | dēmittamĭni |
| III plur. | dēmittantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēmittĕrer |
| II sing. | dēmitterēris, dēmitterēre |
| III sing. | dēmitterētur |
| I plur. | dēmitterēmur |
| II plur. | dēmitteremĭni |
| III plur. | dēmitterentur |
| PARFAIT |
| I sing. | demissus, a, um sim |
| II sing. | demissus, a, um sis |
| III sing. | demissus, a, um sit |
| I plur. | demissi, ae, a simus |
| II plur. | demissi, ae, a sitis |
| III plur. | demissi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | demissus, a, um essem |
| II sing. | demissus, a, um esses |
| III sing. | demissus, a, um esset |
| I plur. | demissi, ae, a essemus |
| II plur. | demissi, ae, a essetis |
| III plur. | demissi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēmittĕre |
| II plur. | dēmittimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēmittĭtor |
| III sing. | dēmittĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | dēmittuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| demissus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēmitti |
| PARFAIT |
| Singolare: | demissus, a, um esse |
| Plurale: | demissi, ae, a esse |
| FUTUR |
| demissum esse |
| GERUNDIVO |
| dēmittendus, a, um |
| SUPIN |
| demissu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEMITTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|