Déclinaison / Conjugueur latin
dēnōmĭno - Diathèse active
(dēnōmĭno, dēnōmĭnas, denominavi, dēnōmĭnāre, denominatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēnōmĭno |
| II sing. | dēnōmĭnas |
| III sing. | dēnōmĭnat |
| I plur. | dēnōmĭnāmus |
| II plur. | dēnōmĭnātis |
| III plur. | dēnōmĭnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēnōmĭnābam |
| II sing. | dēnōmĭnābas |
| III sing. | dēnōmĭnābat |
| I plur. | dēnōmĭnabāmus |
| II plur. | dēnōmĭnabātis |
| III plur. | dēnōmĭnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēnōmĭnābo |
| II sing. | dēnōmĭnābis |
| III sing. | dēnōmĭnābit |
| I plur. | dēnōmĭnabĭmus |
| II plur. | dēnōmĭnabĭtis |
| III plur. | dēnōmĭnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | denominavi |
| II sing. | denominavisti |
| III sing. | denominavit |
| I plur. | denominavĭmus |
| II plur. | denominavistis |
| III plur. | denominavērunt, denominavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | denominavĕram |
| II sing. | denominavĕras |
| III sing. | denominavĕrat |
| I plur. | denominaverāmus |
| II plur. | denominaverātis |
| III plur. | denominavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | denominavĕro |
| II sing. | denominavĕris |
| III sing. | denominavĕrit |
| I plur. | denominaverĭmus |
| II plur. | denominaverĭtis |
| III plur. | denominavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēnōmĭnem |
| II sing. | dēnōmĭnes |
| III sing. | dēnōmĭnet |
| I plur. | dēnōmĭnēmus |
| II plur. | dēnōmĭnētis |
| III plur. | dēnōmĭnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēnōmĭnārem |
| II sing. | dēnōmĭnāres |
| III sing. | dēnōmĭnāret |
| I plur. | dēnōmĭnarēmus |
| II plur. | dēnōmĭnarētis |
| III plur. | dēnōmĭnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | denominavĕrim |
| II sing. | denominavĕris |
| III sing. | denominavĕrit |
| I plur. | denominaverĭmus |
| II plur. | denominaverĭtis |
| III plur. | denominavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | denominavissem |
| II sing. | denominavisses |
| III sing. | denominavisset |
| I plur. | denominavissēmus |
| II plur. | denominavissētis |
| III plur. | denominavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēnōmĭna |
| II plur. | dēnōmĭnāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēnōmĭnāto |
| III sing. | dēnōmĭnāto |
| II plur. | dēnōmĭnatōte |
| III plur. | dēnōmĭnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēnōmĭnans, antis |
| FUTUR |
| denominatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēnōmĭnāre |
| PARFAIT |
| denominavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | denominatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | denominatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēnōmĭnandi |
| Datif: | dēnōmĭnando |
| Accusatif: | ad dēnōmĭnandum |
| Ablatif: | dēnōmĭnando |
| SUPIN |
| denominatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DENOMINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|