Déclinaison / Conjugueur latin
dēnuntĭor - Diathèse passive
(dēnuntĭo, dēnuntĭas, denuntiavi, dēnuntĭāre, denuntiatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēnuntĭor |
| II sing. | dēnuntĭāris, dēnuntĭāre |
| III sing. | dēnuntĭātur |
| I plur. | dēnuntĭāmur |
| II plur. | dēnuntĭamĭni |
| III plur. | dēnuntĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēnuntĭābar |
| II sing. | dēnuntĭabāris, dēnuntĭabāre |
| III sing. | dēnuntĭabātur |
| I plur. | dēnuntĭabāmur |
| II plur. | dēnuntĭabamĭni |
| III plur. | dēnuntĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēnuntĭābor |
| II sing. | dēnuntĭabĕris, dēnuntĭabĕre |
| III sing. | dēnuntĭabĭtur |
| I plur. | dēnuntĭabĭmur |
| II plur. | dēnuntĭabimĭni |
| III plur. | dēnuntĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | denuntiatus, a, um sum |
| II sing. | denuntiatus, a, um es |
| III sing. | denuntiatus, a, um est |
| I plur. | denuntiati, ae, a sumus |
| II plur. | denuntiati, ae, a estis |
| III plur. | denuntiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | denuntiatus, a, um eram |
| II sing. | denuntiatus, a, um eras |
| III sing. | denuntiatus, a, um erat |
| I plur. | denuntiati, ae, a eramus |
| II plur. | denuntiati, ae, a eratis |
| III plur. | denuntiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | denuntiatus, a, um ero |
| II sing. | denuntiatus, a, um eris |
| III sing. | denuntiatus, a, um erit |
| I plur. | denuntiati, ae, a erimus |
| II plur. | denuntiati, ae, a eritis |
| III plur. | denuntiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēnuntĭer |
| II sing. | dēnuntĭēris, dēnuntĭēre |
| III sing. | dēnuntĭētur |
| I plur. | dēnuntĭēmur |
| II plur. | dēnuntĭemĭni |
| III plur. | dēnuntĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēnuntĭārer |
| II sing. | dēnuntĭarēris, dēnuntĭarēre |
| III sing. | dēnuntĭarētur |
| I plur. | dēnuntĭarēmur |
| II plur. | dēnuntĭaremĭni |
| III plur. | dēnuntĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | denuntiatus, a, um sim |
| II sing. | denuntiatus, a, um sis |
| III sing. | denuntiatus, a, um sit |
| I plur. | denuntiati, ae, a simus |
| II plur. | denuntiati, ae, a sitis |
| III plur. | denuntiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | denuntiatus, a, um essem |
| II sing. | denuntiatus, a, um esses |
| III sing. | denuntiatus, a, um esset |
| I plur. | denuntiati, ae, a essemus |
| II plur. | denuntiati, ae, a essetis |
| III plur. | denuntiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēnuntĭāre |
| II plur. | dēnuntĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēnuntĭātor |
| III sing. | dēnuntĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēnuntĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| denuntiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēnuntĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | denuntiatus, a, um esse |
| Plurale: | denuntiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| denuntiatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēnuntĭandus, a, um |
| SUPIN |
| denuntiatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DENUNTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|