Déclinaison / Conjugueur latin
dēsūdo - Diathèse active
(dēsūdo, dēsūdas, desudavi, dēsūdāre, desudatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēsūdo |
| II sing. | dēsūdas |
| III sing. | dēsūdat |
| I plur. | dēsūdāmus |
| II plur. | dēsūdātis |
| III plur. | dēsūdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēsūdābam |
| II sing. | dēsūdābas |
| III sing. | dēsūdābat |
| I plur. | dēsūdabāmus |
| II plur. | dēsūdabātis |
| III plur. | dēsūdābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēsūdābo |
| II sing. | dēsūdābis |
| III sing. | dēsūdābit |
| I plur. | dēsūdabĭmus |
| II plur. | dēsūdabĭtis |
| III plur. | dēsūdābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | desudavi |
| II sing. | desudavisti |
| III sing. | desudavit |
| I plur. | desudavĭmus |
| II plur. | desudavistis |
| III plur. | desudavēreunt, desudavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | desudavĕram |
| II sing. | desudavĕras |
| III sing. | desudavĕrat |
| I plur. | desudaverāmus |
| II plur. | desudaverātis |
| III plur. | desudavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | desudavĕro |
| II sing. | desudavĕris |
| III sing. | desudavĕrit |
| I plur. | desudaverĭmus |
| II plur. | desudaverĭtis |
| III plur. | desudavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēsūdem |
| II sing. | dēsūdes |
| III sing. | dēsūdet |
| I plur. | dēsūdēmus |
| II plur. | dēsūdētis |
| III plur. | dēsūdent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēsūdārem |
| II sing. | dēsūdāres |
| III sing. | dēsūdāret |
| I plur. | dēsūdarēmus |
| II plur. | dēsūdarētis |
| III plur. | dēsūdārent |
| PARFAIT |
| I sing. | desudavĕrim |
| II sing. | desudavĕris |
| III sing. | desudavĕrit |
| I plur. | desudaverĭmus |
| II plur. | desudaverĭtis |
| III plur. | desudavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | desudavissem |
| II sing. | desudavisses |
| III sing. | desudavisset |
| I plur. | desudavissēmus |
| II plur. | desudavissētis |
| III plur. | desudavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēsūda |
| II plur. | dēsūdāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēsūdāto |
| III sing. | dēsūdāto |
| II plur. | dēsūdatōte |
| III plur. | dēsūdanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēsūdans, antis |
| FUTUR |
| desudatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēsūdāre |
| PARFAIT |
| desudavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | desudatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | desudatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēsūdandi |
| Datif: | dēsūdando |
| Accusatif: | ad dēsūdandum |
| Ablatif: | dēsūdando |
| SUPIN |
| desudatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DESUDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|