Déclinaison / Conjugueur latin
dēvĕnĕror - Diathèse active
(dēvĕnĕror, dēvĕnĕrāris, dēvĕnĕrāri, deveneratus, deveneratum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvĕnĕror |
| II sing. | dēvĕnĕrāris, dēvĕnĕrāre |
| III sing. | dēvĕnĕrātur |
| I plur. | dēvĕnĕrāmur |
| II plur. | dēvĕnĕramĭni |
| III plur. | dēvĕnĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvĕnĕrābar |
| II sing. | dēvĕnĕrabāris, dēvĕnĕrabāre |
| III sing. | dēvĕnĕrabātur |
| I plur. | dēvĕnĕrabāmur |
| II plur. | dēvĕnĕrabamĭni |
| III plur. | dēvĕnĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēvĕnĕrābor |
| II sing. | dēvĕnĕrabĕris, dēvĕnĕrabĕre |
| III sing. | dēvĕnĕrabĭtur |
| I plur. | dēvĕnĕrabĭmur |
| II plur. | dēvĕnĕrabimĭni |
| III plur. | dēvĕnĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | deveneratus, a, um sum |
| II sing. | deveneratus, a, um es |
| III sing. | deveneratus, a, um est |
| I plur. | devenerati, ae, a sumus |
| II plur. | devenerati, ae, a estis |
| III plur. | devenerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deveneratus, a, um eram |
| II sing. | deveneratus, a, um eras |
| III sing. | deveneratus, a, um erat |
| I plur. | devenerati, ae, a eramus |
| II plur. | devenerati, ae, a eratis |
| III plur. | devenerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deveneratus, a, um ero |
| II sing. | deveneratus, a, um eris |
| III sing. | deveneratus, a, um erit |
| I plur. | devenerati, ae, a erimus |
| II plur. | devenerati, ae, a eritis |
| III plur. | devenerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvĕnĕrer |
| II sing. | dēvĕnĕrēris, dēvĕnĕrēre |
| III sing. | dēvĕnĕrētur |
| I plur. | dēvĕnĕrēmur |
| II plur. | dēvĕnĕremĭni |
| III plur. | dēvĕnĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvĕnĕrārer |
| II sing. | dēvĕnĕrarēris, dēvĕnĕrarēre |
| III sing. | dēvĕnĕrarētur |
| I plur. | dēvĕnĕrarēmur |
| II plur. | dēvĕnĕraremĭni |
| III plur. | dēvĕnĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | deveneratus, a, um sim |
| II sing. | deveneratus, a, um sis |
| III sing. | deveneratus, a, um sit |
| I plur. | devenerati, ae, a simus |
| II plur. | devenerati, ae, a sitis |
| III plur. | devenerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deveneratus, a, um essem |
| II sing. | deveneratus, a, um esses |
| III sing. | deveneratus, a, um esset |
| I plur. | devenerati, ae, a essemus |
| II plur. | devenerati, ae, a essetis |
| III plur. | devenerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēvĕnĕrāre |
| II plur. | dēvĕnĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēvĕnĕrātor |
| III sing. | dēvĕnĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēvĕnĕrantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēvĕnĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | deveneratus, a, um esse |
| Plurale: | devenerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | deveneratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | deveneratūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēvĕnĕrans, antis |
| FUTUR |
| deveneratūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | deveneratum |
| Passivo: | deveneratu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēvĕnĕrandi |
| Datif: | dēvĕnĕrando |
| Accusatif: | dēvĕnĕrandum |
| Ablatif: | dēvĕnĕrando |
| |
| GERUNDIVO |
| dēvĕnĕrandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEVENEROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|