Déclinaison / Conjugueur latin
dēvirgĭnor - Diathèse passive
(dēvirgĭno, dēvirgĭnas, devirginavi, dēvirgĭnāre, devirginatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvirgĭnor |
| II sing. | dēvirgĭnāris, dēvirgĭnāre |
| III sing. | dēvirgĭnātur |
| I plur. | dēvirgĭnāmur |
| II plur. | dēvirgĭnamĭni |
| III plur. | dēvirgĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvirgĭnābar |
| II sing. | dēvirgĭnabāris, dēvirgĭnabāre |
| III sing. | dēvirgĭnabātur |
| I plur. | dēvirgĭnabāmur |
| II plur. | dēvirgĭnabamĭni |
| III plur. | dēvirgĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēvirgĭnābor |
| II sing. | dēvirgĭnabĕris, dēvirgĭnabĕre |
| III sing. | dēvirgĭnabĭtur |
| I plur. | dēvirgĭnabĭmur |
| II plur. | dēvirgĭnabimĭni |
| III plur. | dēvirgĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | devirginatus, a, um sum |
| II sing. | devirginatus, a, um es |
| III sing. | devirginatus, a, um est |
| I plur. | devirginati, ae, a sumus |
| II plur. | devirginati, ae, a estis |
| III plur. | devirginati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | devirginatus, a, um eram |
| II sing. | devirginatus, a, um eras |
| III sing. | devirginatus, a, um erat |
| I plur. | devirginati, ae, a eramus |
| II plur. | devirginati, ae, a eratis |
| III plur. | devirginati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | devirginatus, a, um ero |
| II sing. | devirginatus, a, um eris |
| III sing. | devirginatus, a, um erit |
| I plur. | devirginati, ae, a erimus |
| II plur. | devirginati, ae, a eritis |
| III plur. | devirginati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēvirgĭner |
| II sing. | dēvirgĭnēris, dēvirgĭnēre |
| III sing. | dēvirgĭnētur |
| I plur. | dēvirgĭnēmur |
| II plur. | dēvirgĭnemĭni |
| III plur. | dēvirgĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēvirgĭnārer |
| II sing. | dēvirgĭnarēris, dēvirgĭnarēre |
| III sing. | dēvirgĭnarētur |
| I plur. | dēvirgĭnarēmur |
| II plur. | dēvirgĭnaremĭni |
| III plur. | dēvirgĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | devirginatus, a, um sim |
| II sing. | devirginatus, a, um sis |
| III sing. | devirginatus, a, um sit |
| I plur. | devirginati, ae, a simus |
| II plur. | devirginati, ae, a sitis |
| III plur. | devirginati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | devirginatus, a, um essem |
| II sing. | devirginatus, a, um esses |
| III sing. | devirginatus, a, um esset |
| I plur. | devirginati, ae, a essemus |
| II plur. | devirginati, ae, a essetis |
| III plur. | devirginati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēvirgĭnāre |
| II plur. | dēvirgĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēvirgĭnātor |
| III sing. | dēvirgĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēvirgĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| devirginatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēvirgĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | devirginatus, a, um esse |
| Plurale: | devirginati, ae, a esse |
| FUTUR |
| devirginatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēvirgĭnandus, a, um | |